To πήρε ο Μέσι και έχει γίνει κοσμοχαλασμός. Ανάστα ο πλανήτης που ο κοντός έκανε το βήμα το παραπάνω και την υπέρβαση, σήκωσε το παγκόσμιο και έγινε GOAT. Παπάρια μάντολες, σου λέω εγώ. Ποιος γκοτ και πράσσειν άλογα; Παικτάρα μεγάλη ναι, ποδοσφαιρόφατσα από τις κορυφαίες όλων των εποχών ναι. Αλλά γκοτ; Από πού κι ως πού;
Εκτός κι αν ως γκοτ δεν νοιώθουμε τον πιο μεγάλο παντου, αλλά τον πιο καλό στα αμιγώς ποδοσφαιρικά. Γιατί μπαλαδόρικα έκανε ταμείο ο Μέσι, αλλά ως ηγέτης λίγα πράγματα. Ως επιδραστικός άνθρωπος για μια ομάδα, μια πολη, μια εποχή, ε, δεν ήταν στον βαθμό που υπήρξε π.χ. ο Μαραντόνα. Ας βρεθεί ένας, να πει πως υπήρχε η παραμικρή, έστω απειροελάχιστη πιθανότητα, στις ημέρες του Χρυσού Παιδιού, αυτός ο γελοίος τύπος ο τερμαδόρος της Αργεντινής να στεκόταν, στον θρίαμβο της εθνικής του ομάδας, με ένα ομοίωμα του Μπαπέ στη μασχάλη και δίπλα του να χάζευε σαν μαλάκας ένας Ντιέγκο Μαραντόνα. Ποτέ. Κοροπί Ζαμέ που λέει και ο χασοδίκης. Και γι αυτό ο Μέσι είναι goat, moat, άριστος, κορυφαίος, γαμηστερός, μερακλαντάν, γουάου και απόλα, αλλά ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ.
Ούτε Κρόιφ που άλλαξε το ποδόσφαιρο στη Βαρκελώνη. Ο Μέσι απογείωσε σε τίτλους την ομάδα για 10-15 χρόνια, αλλά η ομάδα αυτή έπαιζε μια μπάλα. Πού την έμαθε αυτή; Πού την βρήκε τη συνταγή του κάτι-σαν-τόταλ-φούτμπολ συνταγή του τίκι τάκα; Ποιος την δίδαξε σε 3-4 τμήματα υποδομών ταυτόχρονα; Από 10 ως 18 ετών; Αν ψάξεις την διαδρομή των προπονητών των τελευταίων 20 ετών στην Μπάρτσα (Πεπ, Τίτο, Ράικαρντ προεξάρχοντες) ακολούθησαν ένα στρατηγικό πλάνο απαρέγκλιτα. Το πλάνο Κρόιφ για τη σύνδεση υποδομών και Α ομάδας. Γα διάπλαση των ποδοσφαιρικών χαρακτήρων από την πρώτη ημέρα στο κλαμπ.
Τέτοιες … πιένες ο Μέσι ακόμα δεν έχει ζήσει. Ούτε κοινωνικά επιδραστικός όσο ο Ντιεγκο έχει γίνει (και δυσκολα θα γινει), ούτε τόσο ποδοσφαιρικά σοφός όσο ο Γιόχαν. Οταν γίνει, τότε ναι, θα είναι ο Greater Of All Times γενικότερα. Ως τότε, θα παραμένει απλά ένας από τους κορυφαίους…
