«Θα μπορούσα να έχω πάει στην Μπάγερν αρκετές φορές. Σίγουρα θα μπορούσα να έχω κατακτήσει περισσότερους τίτλους στη ζωή μου αν είχα επιλέξει να συμφωνήσω με την Μπάγερν αλλά δεν το έκανα. Είχα συμβόλαιο εδώ και τελικά δεν έφυγα, δεν πήγα ποτέ στην Μπάγερν».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Γιούργκεν Κλοπ, τον άνθρωπο που τείνει να συνδέσει το όνομα του με την Λίβερπουλ όσο το έχουν συνδέσει στο παρελθόν μόνο ονόματα που αποτελούν πλέον μέρος της ιστορίας της ομάδας από το μεγάλο λιμάνι. Δεν υπάρχει προπονητής μετά τις εποχές Πέισλι και Σάνκλι που να έχει συνδέσει το όνομα του τόσο πολύ με το κλαμπ. Και ίσως αυτό να ακούγεται ως ιεροσυλία όταν στον πάγκο της Λίβερπουλ έκατσε για έξι χρόνια ο Κένι Νταλγκλίς.
Μολαταύτα, ο Γερμανός ήδη έχει ξεπεράσει το ζωντανό θρύλο του αγγλικού ποδοσφαίρου σε συμμετοχές και επιτυχίες με τους κόκκινους και έχει βάλει πλώρη για παραπάνω.
Δεν υπάρχει, ασφαλώς, ξένος προπονητής που να έχει πετύχει τόσα όσα πέτυχε με την Λίβερπουλ ο Κλοπ. Μόνο με μάνατζερ από το νησί συγκρίνεται η πορεία του άλλου του τεχνικού της Ντόρντμουντ στο Ανφιλντ. Αυτά που έχουν πετύχει οι κόκκινοι με Ουγιέ, Μπενίτεζ είναι κλάσματα μπροστά στις επιτυχίες που έχουν γράψει με τον “Κλόπο” στον πάγκο. Και η λατρεία του κόσμου για τον Γερμανό είναι απόλυτα δεδομένη.
Θα μπορούσε πράγματι να έχει πάει στην Μπάγερν ο Γιούργκεν Κλοπ και να έχει κατακτήσει τα τελευταία έξι χρόνια έξι πρωταθλήματα Γερμανίας αλλά τόσα κύπελλα και τουλάχιστον κάνα δύο Τσάμπιονς Λιγκ. Και τα λεφτά έχουν οι Βαυαροί και τον κόσμο για να τους στηρίξει και σε μεγάλο πρωτάθλημα παίζουν. Και είναι στο τέλος τέλος και μία από τις 4-5 κορυφαίες ομάδες του κόσμου ιστορικά. Μόνο με Ρεάλ, Μπάρτσα, Γιούβε, Μίλαν, Λίβερπουλ, Γιουνάιτεντ μπαίνει στο ζύγι η Μπάγερν που είναι βασίλισσα του γερμανικού ποδοσφαίρου. Και θα έκανε παρέλαση εκεί ο Κλοπ. Οχι όμως, αρνήθηκε να πάει στα σίγουρα κι έκατσε να τρώγεται με τις σάρκες της αγγλικής παράδοσης. Και κέρδισε. Κέρδισε τίτλους, σεβασμό εντός κι εκτός Αγγλίας, αναγνώριση. Και κέρδισε τον απόλυτο σεβασμό. Να κάνει λαθος και ολοι να λένε “Ελα μωρε, δεν πειράζει, ο Κλοπ είναι”. Ολα του συγχωρούνται του Κλόπο. Που έχει δείξει πολλές φορές ότι νοιώθει τον κόσμο και σε κοινωνικό επίπεδο. Και έχει συμπάθειες από ΟΛΕΣ τις ομάδες και όχι μόνο από το -κάθε άλλο παρά στενό- κύκλο των οπαδών της Λίβερπουλ. Ενα παράδειγμα προς μίμηση είναι ο Κλοπ. Ενας διασυλλογικός και διασυνοριακός προπονητής. Respect!
