Ο κορωνοϊός και ο… Γκορμπούνοφ

Οι παράξενοι καιροί που ζούμε συνεχίζονται, με τον κορωνοϊό να μη δείχνει πρόθυμος να μας αφήσει σε ησυχία προς το παρόν. Μένουμε μέσα, μένουμε ασφαλείς, το ίδιο κάνουνε και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές παγκοσμίως. Εξ ου και το ψόφιο κουπόνι, μας εγκαταλείψανε και οι Α(υ)στραλοί και μείναμε μονάχα με τους Λευκορώσους. Το λέει η καρδούλα τους εκεί απάνω, συνεχίζουνε κανονικότατα τη μπαλίτσα και μάλιστα με γεμάτα γηπεδάκια. Ντάξει, όσο γεμάτα μπορούν να είναι τουλάχιστον…

Αγωνιστική νάμπερ του έχει το πρόγραμμα ετούτο το τριήμερο, με δύο ματσάκια να γίνονται την Παρασκευή. Την πρώτη αγωνιστική έγινε της μπόμπας, χάσανε ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ, Ντινάμο Μινσκ και Σαχτιόρ Σόλιγκορσκ, στο χηνάρι κόλλησε η Ντινάμο η Μπρεστ. Όλες τους παίζουνε Σαββάτο, σήμερις έχει τις λιγότερο εμπορικές.

Τορπέντο Ζοντίνο ενανδίον Μπελσίνα νωρίς το απόγεμα, με νίκη αρχινήσανε τσι υποχρεώσεις τους στην εφετινή λίγκα οι γηπεδούχοι, που πήρανε διπλάρα με μισό-μηδέ στο Σόλιγκορσκ, χτυπώντας εις τα χασομέρια. Οι δε φιλοξενούμενοι, αρπάξανε τρίμπαλο εντός έδρας από τη Μινσκ, παρότι νικάγανε στο ημιχρόνιο. Γενικά παγαίνει προς τα αριστερά το χέρι, δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο οι Μπελσιναίοι, που άλλωστε φέτο ανεβήκανε ξανά κατηγορία. Ασάκι, ποντάρω στην ομάδα του φίλου μου του Γκορμπούνοφ, που έχει επαναπατριστεί εδώ και μια τριετία σχεδόν. Στη φωτό τον καμαρώνετε τις παλιές καλές εποχές, με τη φανέλα του Ατρομήτου.

Ο έτερος αγώνας της Παρασκευής είναι μεταξύ δυο από τις ομάδες που κάνανε τις μπομπίτσες τις προάλλες. Η Ρουχ Μπρεστ ανέβηκε κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της και ξεκίνησε με σούπερ διπλό κόντρα στη Ντινάμο στο Μινσκ. Η Ενερτζέτικ, από την άλληνε, κέρασε τριάρα τη ΜΠΑΤΕ και επέκτεινε το αήττητο, πρωταθληματικό της σερί στα έξι ματς. Πέντε την περσινή σεζόν, ένα φέτο, διόλου άσχημα. Αμφίρροπη η κοντρίτσα στο Μπρεστ, που λέτε, άκρη για αποτέλεσμα δε βγαίνει εύκολα. Πιο πιθανό το κόβω να πατήσουν τουλάχιστον από ένα τεμάχιο έκαστη και να βγάλουνε το αμφίτερμα. Δυαδούλα μαζί με την ασάρα της Τορπέντο και ακουμπάμε το δύο εξήντα, δεν είναι κακό…

Κουβανέζος