…

H αιώνια αναχώρηση του Πελέ για τα αιώνια λειβάδια, για τον παράδεισο των Χριστιανών ή τον κήπο με τα ουρί και τα πιλάφια των μουσουλμάνων, έβαλε μια οριστική τελεία σε μία αιώνια διαμάχη. Στο προαιώνιο δίλλημα. Πελέ ή Μαραντόνα. Ελάτε τώρα, αυτό ήταν πάντα το δίπολο. Και ας είμεθα σοβαροί. Καλός ο Ρονάλντο και παίχτουρας από τους λίγους ο κοντός Μέσι, αλλά πάντα το ερώτημα που μας συνόδεψε ήταν το μοναδικό, το πρώτο και κορυφαίο όλων. Πελέ ή Μαραντόνα;

Πελέ για τους νοικοκυραίους, τους πιο παλιούς, τους λάτρεις του τζόγο μπονίτο και της Σελεσάο οπως και να ‘ναι, αρκεί να ‘ναι Σελεσάο. Και Μαραντόνα για τους ρέμπελους, τους “προβληματικούς”, τους επαναστάτες, με αιτία ή όχι δεν έχει σημασία σήμερα. Και απόψε γράφτηκε φινάλε στο δίπολο. Πελέ η Μαραντόνα; Και η απάντηση είναι: Ο αποθανών δεδικαίωτε. Οποιος πεθαίνει δικαίωνεται. Και κερδίζει και το κάθε ερώτημα. Πέρσι έκλαψε ο πλανήτης τον Ντιέγκο και εκατομμύρια κόσμου έκαναν ανεπανάληπτη εξώδιο ακολουθία στον Αργεντίνο ημίθεο, αυτές τις ημέρες ο γλόμπος αποχαιρετά οπως του αρμόζει, ως ποδοσφαιρικό πλανητάρχη, τον Βραζιλιάνο Θεό.

Οτι κάνει σήμερα ο πιο ευφης ποδοσφαιρικός νους, λένε, τα συνέλαβε και τα έκανε πρώτος ο Πελέ. ΟΚ, με μια δοση υπερβολής, αλλά δείχνει ακριβώς το mood. Ο Πελέ συνέλαβε πρώτος σχεδόν τα πάντα. Την ποδοσφαιρική απλότητα, το να σφραγίζεις μια φάση για 100 χρόνια χωρίς να ακουμπήσεις μπάλα. Να σου χρεώνεται η πιο επική τρίπλα και την μπαλα να την έχεις αγγίξει μόνο για να τελειώσεις τη φάση και να τη στέλνεις -τελικά- ουτ.

Ο Πελέ δεν έπαιξε ποτέ στην Ευρώπη. Δεν πάτησε παρά ελάχιστες φορές σε ποδοσφαιρικά χαλιά από γκαζόν. Εφαγε τα καλάμια του μόνο σε βραζιλιάνικα γήπεδα, έγραψε ιστορία με τη Σάντος και τελικά όταν τον άφησαν να παίξει εξωτερικό μόνο η ΜΛΣ του είχε μείνει. Και έκανε ένα πέρασμα από εκεί για να φορέσει τη φανέλα της Κόσμος Νέας Υόρκης που πια δεν υπάρχει καν στις λίστες του πρωταθλήματος ΗΠΑ. Μολαταύτα έχει καταφέρει να μετράει το όνομά του πιο πολύ από κάθε άλλου στην ιστορία.

Ο Πελέ πέθανε. Και απάντησε ο ίδιος στο προαιώνιο ερώτημα, Πελέ η Μαραντόνα. Με τρόπο που επιδέχεται αμφιβήτησης. “Κορυφαίος ολων ο Ντιστέφανο”. Ετσι απάντησε ο ίδιος. Και έγινε πιο φανερό από ποτέ πως ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΚΑΙ Ο GOAT ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ!

Καλύτερος της εποχής του και ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Αυτό ήταν ο Πελέ που έφυγε από τη ζωή. Και σκύβουμε μπροστά του με συγκίνηση γιατί ήταν αυτός που μετέτρεψε το 10 από ένα νούμερο, στον αριθμό που ισούται με ποδοσφαιρικό ηγέτη. Μετέτρεψε το ποδόσφαιρο σε τζόγκο μπονίτο. Το παγκόσμιο κύπελλο σε …μουντιάλ. Και τη Βραζιλία σε εθνική όλου του κόσμου.