Η μεγαλύτερη δυσκολία στο να υποστηρίξεις τέτοιους είδους κείμενα, είναι το να μπορέσεις να αμφισβητήσεις τις ίδιες τις απόψεις σου. Περισσότερο πρόκειται για ένα είδος δημόσιας απολογίας. Το χειρότερο μάλιστα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι μοιάζει με μία μικρή αυτοταπείνωση-αυομαστίγωση του εγωισμού επιπέδου καφενείου, ο οποίος ανέκαθεν συνόδευε κάθε ποδοσφαιρική κουβέντα σου. Από όταν ήσουν στο σχολείο, έως και τώρα που πληρώνεσαι για να έχεις άποψη. Πόσες φορές λοιπόν χρειάστηκε να εξηγήσεις στους «άμπαλους» φίλους και… οχτρούς σου ότι ο Πεπ Γκουαρδιόλα είναι ο καλύτερος. Και έρχεται τώρα το πλήρωμα, η ώρα να το μαζέψεις. Επειδή αυτός που υποστηρίζεις, σου στερεί το δικαίωμα της υποστήριξης. Κι αυτό είναι κάτι που δεν γουστάρεις καθόλου…
Hacker : Don’t gamble, invest !
Σε όλη τη διάρκεια της μετά-Μπαρτσελόνα καριέρας του, τα ευχολόγια έρεαν σε τόσο μεγάλο βαθμό, που όσο κι αν θέλαμε να προσθέσουμε κι εμείς κάποια, ορισμένους μας κράτησαν μακριά από την έξτρα αποθέωση. Η μπαλάρα που έπαιξε κατά διαστήματα η Μπάγερν και φέτος η Σίτι, άλλωστε, αιτιολογούν απόλυτα την κάθε καλή λέξη που γράφτηκε για τις ικανότητες και τις πρωτοποριακές ιδέες του Καταλανού τεχνικού για το παιχνίδι. Το πρόβλημα όμως έχει να κάνει με το αποτέλεσμα. Και αυτό ορίζει ότι από τότε που εγκατέλειψε το «Καμπ Νόου», δεν μπορεί να παίξει σε τελικό του Champions League.
Το έκανε δύο φορές, σήκωσε την κούπα και στις δύο, μα από το 2011 και έπειτα, απέχει από το σπουδαιότερο γεγονός. Είναι αλήθεια ότι ο Γκουαρδιόλα γουστάρει να αποθεώνεται και να πεθαίνει με τις δικές του υπέροχες ιδέες. Ωστόσο, επτά χρόνια μετά από το «Γουέμπλεϊ», αυτές δυστυχώς, αποδεικνύονται αναποτελεσματικές για να τον καταστήσουν έστω φιναλίστ. Με Μπάγερν και Σίτι σε αυτούς τους πέντε αποκλεισμούς που έχει μετρήσει, έχει δεχτεί 23 γκολ και έχει βάλει 12. Αυτά τα 23 της άμυνας είναι απίστευτα μεγάλος αριθμός για παθητικό σε 10 αγώνες τέτοιου επιπέδου.
Αυτό που έχει χαρακτηρίσει αρνητικά όλους αυτούς τους αποκλεισμούς, είναι ότι όταν η ομάδα του δέχεται γκολ, πάντα παθαίνει ένα απίθανο black out. Τρώει άπειρες φάσεις και καταρρέει ολοκληρωτικά για 15-20 λεπτά. Οπως δηλαδή συνέβη στο α’ μέρος στο «Ανφιλντ», αλλά και μετά την ισοφάριση του Σαλάχ στο «Ετιχαντ». Εύλογα επίσης του χρεώνουν ότι έχει ξοδέψει άπειρα φράγκα και δεν τα έχει καταφέρει (σ.σ.: πάντα μιλώντας για το ανώτερο, το Ch. League). Πέραν όμως από την ήττα αυτή καθ’ αυτή, ειδικά κόντρα στη Λίβερπουλ, εκείνο που ενοχλεί, είναι το ίδιο που αποτελεί πηγή θαυμασμού όταν το αποτέλεσμα είναι υπέρ του. Ο,τι δεν ξέρεις τι ακριβώς παίζει…
Το φοβερό ήταν ότι ακόμα και από το Soccerway, κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης της Τρίτης, εξαφανίστηκε η ενδεκάδα της Σίτι από το γήπεδο. Κάποιοι αστειεύτηκαν στο Twitter με το γεγονός, λέγοντας ότι ακόμα και το Soccerway βαρέθηκε να ψάχνει το σύστημα του Γκουαρδιόλα. Εκ των υστέρων κρίνουμε λανθασμένη την κίνηση να φέρει πιο πίσω τον Ντε Μπρόινε και στα δύο ματς, να κολλήσει με το ότι η μπάλα έπρεπε να πηγαίνει συνέχεια στον Σανέ, να βάλει τον Γκουντογκάν σε ένα ρόλο που δεν είχε ξαναπαίξει, να έχει εκτός τον Αγουέρο στη ρεβάνς. Διάφορες τέτοιες τακτικές λεπτομέρειες που εάν του έβγαιναν, τώρα θα γράφαμε τα εντελώς αντίθετα για τις προπονητικές ικανότητές του.
DEALER : the leading betting investment worldwide | sure profit
Ο Καταλανός όμως πιστοποιημένα δεν είναι ευέλικτος κόουτς. Οι ιδέες του δεν ελίσσονται ανάλογα με την εξέλιξη των παιχνιδιών. Για εκείνον πλέον είναι ξεκάθαρα δύο δεδομένα. Το ένα είναι ότι αισθάνεται πως «είναι καλύτερα να σφάλλει τολμώντας, παρά να σφάλλει όντας προσεκτικός». Το άλλο ορίζει ότι: «Η συνήθεια μπορεί να οδηγήσει σε πολλά λάθη, χωρίς να δικαιολογήσει κανένα». Και οι δικές του συνήθειες παραμένουν σταθερά αμετάβλητες.
Το χειρότερο όμως πρόσωπο του Γκουαρδιόλα είναι αυτό που εμφανίζεται πλέον στην ήττα. Η διαχείρισή της είναι δύσκολο πράγμα κι εκείνος δείχνει ότι το χάνει. Η διαφορά του με τον Μουρίνιο, τον Κόντε και όποιον άλλον θέλετε, ήταν η στάση του απέναντι σε οτιδήποτε συνέβαινε. Η θέσεις του απέναντι στα ΜΜΕ. Εκτός από το αγωνιστικό κομμάτι, έγινε συμπαθής λόγω της φιλοσοφικής αύρας που φυσικά ή επιτηδευμένα παρείχε προς τα έξω. Αυτό μοιάζει να μην το έχει και η αντίδρασή του κόντρα σε ό,τι εκείνος αισθάνθηκε ως αδικία, τον κατέβασε επίπεδο.
Ισως το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί σε έναν τόσο επιτυχημένο άνθρωπο σε κάθε τομέα της ζωής, αντίστοιχο της επιτυχίας και της φήμης που απολαμβάνει ο Πεπ, να είναι η διαχείριση της ματαιοδοξίας και της αλαζονείας, η οποία είναι λογικό να εκτοξευτεί. Πρόκειται για θανάσιμο αμάρτημα και κανείς θνητός δεν μπορεί εύκολα να το αποβάλει. Σε πρώτη φάση όμως αυτός ο αποκλεισμός ίσως και να τον βοηθήσει, να τον προσγειώσει και να τον κάνει να εξετάσει ορισμένες άλλες πρακτικές. Αλλωστε, μερικές ήττες είναι σαν το λίπασμα, βρωμάνε αλλά κάνουν καλό…
Πιθανώς όλο αυτό να τον βοηθήσει να κατανοήσει ότι… το να προσπαθείς να παράξεις διαφορετικό αποτέλεσμα, κάνοντας τα ίδια λάθη, είναι πράξη ανοησίας γενικά
email > info@tipsmaker.net
