Το έχουμε το χούι στην Ελλάδα “ακόμα δεν τον βλέπουμε Γιάννη να τον βαφτίζουμε”. Και ο λόγος φυσικά στρέφεται πάνω στον Παναθηναϊκό. Που κόντεψαν να μας τόνε βγάλουνε οι επαΐοντες φαβορί τίτλου μετά από τη νίκη κόντρα στον Απόλλων Σμύρνης την πρώτη αγωνιστική. Είδανε μια μισοκατεστραμμένη τα προηγούμενα χρόνια ομάδα να βάζει τέσσερα γκολ και έγινε πανζουρλισμός. Και να οι διθύραμβοι για τη δουλειά του Γιοβάνοβιτς, να τα άρθρα για το πλήρες ρόστερ, να τα εγκώμια στα ραδιόφωνα για την διοικητική επάρκεια Αλαφούζου, ένας μύλος όλα.
Εντάξει, αυτό δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, να περιμένεις από μισό παιχνίδι να βγάλεις συμπέρασμα για μια ολόκληρη χρονιά. Και αυτό συμβαίνει όχι μόνο το Σεπτέμβριο ενόψει της σεζόν που θα τρέξει, αλλά και στον Μάη γίνονται τα ίδια. Μπορεί να έχεις κάνει μια σεζόν που να φυσάει, τρένο ρε παιδί μου η ομάδα, και από ένα στραβό αποτέλεσμα λίγο πριν τελειώσει χρόνια να αρχίζουν τα ολοσέλιδα αφιερώματα και οι εξάστηλοι για τον “κουράδα τον προπονητή”, τον “ξεφτίλα πρόεδρο που δε βάζει φράγκο” και τους άλλους αν υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν να κερδίσουν ούτε ομάδα U12 στην παιδική χαρά. Αυτά δεν γίνονται; Ελλάδα είσαι!
Και πας να δεις και το παράδειγμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έφαγε το σκαμπίλι το league καπ και έμεινε εκτός συνέχειας πριν καν φτάσουμε στους 16 ξέρωγω. Για να μην σου πω για την Μπαρτσελόνα που όπως πάει το έργο αν καταφέρει φέτος να βγει Ευρώπη θα είναι τεράστια επιτυχία. Και το κορυφαίο; Η Παρί Σεν Ζερμέν. Ξεκινάει το πρωτάθλημα και ψάχνεις να βρεις που είναι η “κορυφαία τριπλέτα στην ιστορία του σύγχρονου φουτμπόλ”. Ποιος Μπαπέ, ποιος Νεϊμάρ και ποιος Μέσι; Να πατάνε τα σκατά τους και να γλιστράνε πάνω σε αυτά. Και χειρότερος από όλους ο κοντός. Για τον οποίον έδωσαν οι πετρελαιάδες τον… προϋπολογισμό ενός μικρού αφρικανικού κράτους για να τον πάρουν από την Μπαρτσελόνα. Και έχει πάει στο Παρίσι και όχι μόνο δεν παίζει μπάλα αλλά είναι και έτοιμος να πιαστεί στα μαχαίρια με τον coach Ποκετίνο. Δεν παίζει αυτός, δηλαδή, αλλά σου χαλάει και την υπόλοιπη ομάδα. Μιλάμε για τεράστια επιτυχία.
Παραταύτα στη Γαλλία δεν έχει ξεσπάσει τέτοιο σούσουρο για την τελειωμένη σεζόν της Παρί. Όλοι ξέρουν πως το να πάρεις μια τέτοια ομάδα με αυτού του επιπέδου τους ποδοσφαιριστές και να τους κάνεις μία ομάδα, ένα σύνολο, ένα πράγμα ενιαίο ρε παιδί μου, είναι task που παίρνει όσο και να πεις παραπάνω από ενάμιση μήνα που έχουν μαζί οι τρεις ποδοσφαιριστές για να… σουσουμοιάσουν ένας με τον άλλον. Αλλά εκεί που μένουν οι κουτόφραγκοι υπάρχει ένα προσόν το οποίο στην Ελλάδα είτε δεν φύεται, είτε αν τυχόν φυτρώσει του πετάμε οξύ να το κάψουμε άρον άρον. Υπομονή το λένε και όλα τα παιδάκια κλαίνε…
Έτσι είναι παιδιά, υπομονή. Μη γράφετε ένα σωρό παπατζιλίκια αν δεν είστε βέβαιοι πως δεν θα εκτεθείτε την αμέσως επόμενη μέρα. Γράφετε καλύτερα τα φαρμακεία, τους σινεμάδες, τα κοινωνικά ρε παιδί μου. Και άστε τα αθλητικά και της προγνώσεις κατάκτηση του τίτλου από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Γιατί στο τέλος θα γελάει μαζί σας και το αμμοχάλικο. Και το ασβεστοχάρμανο να πουμε…
email > info@tipsmaker.net
