Στον καιρό του Αντόνιο Κόντε, δηλαδή στην εποχή που ο Ανιέλι έφτανε μέχρι το βήμα της Βουλής για να φωνάξει περί της ανάγκης να αναβαθμιστεί το ιταλικό ποδόσφαιρο προκειμένου να μειώσει την απόστασή του από τις άλλες ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές αγορές και να δημιουργήσει έτσι την προοπτική να επιστρέψει και στις τελικές πίστες των ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων. Το καταλάβαινες από τον καιρό εκείνο ότι ο Ανιέλι, ένας τύπος που δεν είχε κλείσει τα 40, έκανε μεγάλες σκέψεις και είχε οράματα, για τον ρεαλισμό των οποίων πάσχιζε να πείσει τους γύρω του. Δεν ήξερες αν τα σχέδιά του είχαν ή όχι ρεαλιστικές παραδοχές σε σχέση με το μέγεθος της επένδυσης που θα έπρεπε να κάνει η Γιουβέντους για να ξαναμεγαλώσει, με όρους αγωνιστικούς και εταιρικούς, ώστε να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή ελίτ. Σήμερα, περίπου 4-5 χρόνια μετά, ο Ανιέλι βάζει τις αποδείξεις τη μία δίπλα στην άλλη. Εχει αλλάξει το αγωνιστικό μέγεθος της Κυρίας, μέσα από μια διαρκή αναβάθμιση του ρόστερ της, την οποία επιτυγχάνει δίχως να ταράζει την οικονομική ισορροπία στον βαθμό που να μπαίνει στο μάτι της UEFA σχετικά με παραβάσεις στο Financial Fair Play.
Value for money επένδυση
Τον περασμένο Ιούλιο, όταν αποφάσισε να ξοδέψει περί τα 100 εκατ. ευρώ για να αγοράσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ήταν σαφές ότι επρόκειτο για μια value for money επένδυση, μέσα από την οποία η Γιουβέντους θα επιτύγχανε ένα σωρό επιχειρηματικούς στόχους χάρη στο βάρος που πρόσθετε στο brand name της. Ξαφνικά η Γιουβέντους τραβούσε την προσοχή της παγκόσμιας βιομηχανίας που εκμεταλλεύεται εμπορικά το ποδόσφαιρο, αποκτώντας τον έναν εκ των δύο πιο αναγνωρίσιμων ποδοσφαιριστών στον πλανήτη και μάλιστα αυτόν με τα μεγαλύτερα ποσοστά διείσδυσης στις μάζες των καταναλωτών. Ηταν πασιφανές ότι αυτή η παγκόσμια προσοχή είναι αξίας μεγαλύτερης των 100 εκατ. ευρώ. ‘Αραγε θα είναι μια θετική επιρροή για το παιχνίδι της Γιουβέντους ή θα εξελιχθεί σε ένα άλυτο πρόβλημα για τον Μαξ Αλέγκρι, παρόμοιο με αυτό που του είχε βάλει ο Ντάνι Αλβες με την αρχική στάση του απέναντι στις απαιτήσεις του Ιταλού προπονητή για συμμετοχή και στη φάση της άμυνας και όχι μόνο τη φάση της επίθεσης. Αυτή η ερώτηση δεν έχει ακόμη απαντηθεί, αλλά το δείγμα της απόδοσης της Γιουβέντους στο “Ολντ Τράφορντ” το βράδυ της Τρίτης ήταν μια απόδειξη ότι προς το παρόν η συνεργασία Αλέγκρι – Ρονάλντο λειτουργεί, και ότι ο Ιταλός προπονητής επιτυγχάνει αυτή την εποχή να δημιουργήσει την προοπτική για την επιστροφή της Γιουβέντους στην κορυφή της Ευρώπης. Διότι αυτή ήταν μια παράσταση ομάδας με ικανότητες και προοπτική να κατακτήσει το Champions League.
Έκρυψαν την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο
Οι αμφιβολίες σχετικά με το αν και κατά πόσο η Γιουνάιτεντ είναι ανταγωνιστική, δηλαδή μια ομάδα μεγάλου κυβισμού στο φετινό Champions League είναι ο μόνος λόγος για να κρατήσει κανείς μια επιφύλαξη σχετικά με το πραγματικό βάρος αυτής της εμφάνισης που έκανε η Γιουβέντους. Σε κάθε περίπτωση όμως συζητάμε για μια επίσκεψη της Γιούβε στο “Ολντ Τράφορντ”. Κι αυτή η άνεση, η οποία πήγαζε από την μεγάλη υπεροχή της έναντι της Γιουνάιτεντ ήταν αξιοθαύμαστη. Αυτό το “μας έκρυψαν την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο”, που σχολίασε μετά το ματς ο Ζοσέ Μουρίνιο τεκμηριώνεται απολύτως από τους αριθμούς. Η Γιουβέντους κράτησε κατά 67% τη μπάλα, με ακρίβεια στις μεταβιβάσεις που άγγιξε το τέλειο (92%). Και την ίδια στιγμή έτρεχε περισσότερο από την Γιουνάιτεντ (55,4 χλμ., 52,2 η Γιουνάιτεντ) με ταχύτατες μεταβάσεις από την φάση της άμυνας στη φάση της επίθεσης και το αντίστροφο. Το passing game της φάσης από την οποία βρίσκει η Γιουβέντους το γκολ της είναι βγαλμένο από το ρεπερτόριο των ομάδων του Γκουαρδιόλα: ασφαλείς μεταβιβάσεις, διαρκής κίνηση, μέχρι να κουραστεί το μυαλό των αμυνόμενων και να κάνει το λάθος, να αφήσει χώρο ή να δώσει ελεύθερο διάδρομο για το τελικό στάδιο ανάπτυξης του παιχνιδιού.
Δείγμα της διαχρονικής ικανότητας του Αλέγκρι
Η Γιουβέντους έπαιξε ποδόσφαιρο με άνεση. Κι ύστερα, στο β’ ημίχρονο, όταν η Γιουνάιτεντ προσπάθησε να αντιδράσει και να επιτεθεί, η Γιούβε αμύνθηκε με την άνεση μιας Κυρίας. Πιθανόν να ακούγεται υπερβολικό το “ο Κιελίνι και ο Μπονούτσι μπορούν να διδάξουν στο Harvard πώς παίζεται η άμυνα”, αλλά το βράδυ της Τρίτης αυτό το σχόλιο δεν είχε ίχνος υπερβολής. Η Γιουβέντους δεν έχασε ποτέ τη συγκέντρωση και τη συνοχή της, έδωσε ακόμη ένα δείγμα της, διαχρονικής πλέον, ικανότητας του Αλέγκρι να κλείνει τη μέγγενη και να φράζει τον δρόμο προς την εστία του.
Στο κυνήγι του Champions League.
Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς την απουσία του Μάντζουκιτς και των Κεντίρα, Τσαν, οδηγείται μπροστά στην εκτίμηση ότι ο Αλέγκρι έχει στα χέρια του παραπάνω από αρκετό ρόστερ για να συνδυάσει τον ιταλικό πρωταθλητισμό με το κυνήγι του Champions League. Και η δημόσια στάση του Αλέγκρι δίνει την εντύπωση ότι ο Ιταλός ετοιμάζεται για την τρίτη του φορά σε τελικό με μεγαλύτερες απαιτήσεις· και από την ομάδα αλλά και από τον εαυτό του. Αν η Γιουβέντους φτάνει σε τόσο άνετες νίκες σε μεγάλες ευρωπαϊκές έδρες στον καιρό της εξοικείωσης του Ρονάλντο και της εκπαίδευσης των υπολοίπων για να παίζουν μαζί του, πού θα φτάσει το παιχνίδι της όταν θα έχει ωριμάσει αυτό το νέο αγωνιστικό μοντέλο. Αν κρίνει κανείς από τη διάθεση του Ρονάλντο για συμμετοχή στη φάση της άμυνας στο “Ολντ Τράφορντ”, οδηγείται στο συμπέρασμα ότι η μόνη ανησυχία που μπορεί να έχουν σήμερα ο Ανιέλι και ο Αλέγκρι είναι σχετική με τη δικαστική περιπέτεια του Πορτογάλου σχετικά με τον “βιασμό” και της επίδρασης που μπορεί αυτή να έχει στον ψυχισμό του Κριστιάνο. Αν όλη αυτή η ιστορία δεν προκαλέσει ζημιά στον ποδοσφαιριστή Ρονάλντο, η Γιουβέντους είναι πιθανό να απογειωθεί μαζί του.
email > info@tipsmaker.net
