Πέρασαν 14 χρόνια αγωνιστικής ερήμου, αλλά η Λίβερπουλ επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης, επικρατώντας με 2-0 της Τότεναμ στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη. Ηταν το έκτο πρωτάθλημα Ευρώπης της ιστορίας της σε ένα τελικό που δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Ισως να έφταιγε ότι ήταν «αγγλικός» και να «χάλασε» με το γρήγορο γκολ της Λίβερπουλ, στην πρώτη φάση του ματς με πέναλτι του Σάλαχ, για το οποιο ακόμα συζητησεις γινονται, ήταν δεν ήταν VAR και ξεVAR και να ‘χαμε να λεγαμε.
Ηταν το επισφράγισμα της Ιστορίας που γραφόταν όλη αυτή τη χρονιά. Διότι η Λίβερπουλ, σε αντίθεση με τη θαυμάσια Τότεναμ του Μαουρίτσιο Ποκετίνο, δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη δημόσια ποδοσφαιρική σφαίρα. H επιτυχία της στον τελικό της Μαδρίτης είναι η κατάληξη μιας μακράς πορείας. Από το 2005 είχε να πανηγυρίσει ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ηταν η περυσινή φιναλίστ του Champions League που τσακίστηκε από τη σπουδαία Ρεάλ και προδόθηκε από έναν τερματοφύλακα με τον οποιο γέλασε ο κάθε πικραμενος. Που εγινε ανέκδοτο πέρσι στα χείλη των ποδοσφαιροφιλων! Και έτσι, το καλοκαίρι η Λίβερπουλ προσέφερε ένα συμβόλαιο 62 εκατ. ευρώ στον Αλισον για να κάνει παιχνίδια σαν αυτό του Σαββάτου στη Μαδρίτη, να βάλει τα χεράκια του για να σηκωθεί η κουπα!
Η Λιβερπουλ, επίσης, φρόντισε εφέτος να έχει βάθος στον πάγκο της. Ο Ορίγκι που μπήκε αλλαγη ήταν αυτός που σφράγισε τη νίκη. Οχι; Και η διοίκηση συνέχισε να εμπιστεύεται τον Γιούργκεν Κλοπ, παρότι δεν έφερε και πάλι το πρωτάθλημα Αγγλίας (λείπει πλεον 30 χρόνια από το Λίβερπουλ).
Το έκτο ίσως είναι το πιο γλυκό από τα ευρωτροπαια της Λιβερπουλ, καθώς μαρτυρά ότι η ομάδα όχι μόνο έχει επιστρέψει εκεί όπου πάντοτε ανήκε, αλλά και το ότι το πείραμα του προπονητή είναι πετυχημένο 100%. Ανέτρεψε δεδομένα δεκαετιων. Ο προπονητής-δικτάτορας τύπου Μουρίνιο δεν υπάρχει πια, έδωσε τη θέση του στον προπονητή- φιγούρα. Πήρε μικρούς παίκτες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, επέλεξε να αγοράσει από το κάτω ράφι και το μοντέλο προπονητικής ήταν να προσπαθήσει να μεταλαμπαδεύσει στους ποδοσφαιριστές του την πίστη στη νίκη και στο ταλέντο τους. Ανεπτυξε παικτες, δεν αγόρασε μονο.
Τα μωρά του πανηγυρίζουν με το τρόπαιο του Champions League Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, το ίδιο ουσιαστικά έκανε και ο Ποκετίνο της Τότεναμ, αλλά δεν ήταν η βραδιά του. Ενα ματς έχει νικητη, αλλα και χαμενο. Και αυτή τη φορα ο Αργεντίνος δεν χαμογέλασε. Αν θέλεις ένα στοίχημα, πάντως, θα χαμογελάσει. Και συντομα. Διαδικαστικο θέμα είναι το ποτε θα σηκώσει την κουπα με τα μεγάλα αυτια!
Ισως απλώς ο Αργεντινός να μην είχε τόσους πολλούς παίκτες για να ανακατέψει το παιχνίδι. Ισως για αυτήν την Τότεναμ, που πριν λίγα χρόνια ήταν μια χρυσή μετριότητα στην Αγγλία και είναι η πρώτη εκτός του κλειστού κλαμπ των πλουσίων που φτάνει σε τελικό την τελευταία δεκαετία, να ξεκινάει μία άλλη πορεία πρωταθλητισμου. Ισως και εδώ να ολοκληρώνεται ο κύκλος της εν λόγω ομάδας. Αποτυχημενη σεζόν, πάντως ΔΕΝ ειχε…
email > info@tipsmaker.net
