Στην καριέρα του δεν πήρε ποτέ τη Χρυσή Μπάλα. Για την ακρίβεια δεν μπόρεσε καν να τη διεκδικήσει, καθώς ποτέ δε βρέθηκε στην πρώτη τριάδα. Γενικά, δεν ήταν ποτέ του κορυφαίος, ούτε καν στο είδος του. Δηλαδή, το όνομά του δεν ήταν ποτέ η απάντηση στην ερώτηση «ποιος είναι ο κορυφαίος επιθετικός των ευρωπαϊκών γηπέδων», ακόμα και την εποχή που μεσουρανούσε με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα ή της Ίντερ. Τελικά, αυτή ήταν η πραγματικότητα ή μήπως η υστεροφημία του Σάμουελ Ετό άξιζε κάτι παραπάνω, σύμφωνα με όσα έκανε στους αγωνιστικούς χώρους;
Ο Σάμουελ Ετό ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Μόλις στα 16 του έφυγε από το Καμερούν για να ενταχθεί στις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ στην ίδια ηλικία έκανε ντεμπούτο και με την εθνική ομάδα της χώρας του. Μάλιστα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 ήταν ο νεότερος παίκτης της διοργάνωσης (17 ετών και τριών μηνών). Μέσα σε αυτό το διάστημα, η Ρεάλ μπορεί να μην εκτίμησε τις ικανότητές του, παραχωρώντας τον συνεχώς δανεικό, όμως στην εθνική Καμερούν είχε εξελιχθεί στον ηγέτη της επίθεσης. Το 2000 και το 2002 οδήγησε τη χώρα του στην κατάκτηση του κυπέλλου Εθνών Αφρικής, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ έφτασε μέχρι το χρυσό μετάλλιο, νικώντας στον τελικό την Ισπανία του Τσάβι και του Πουγιόλ. Μάλιστα, στους δύο τελικούς του 2000, βρήκε ισάριθμες φορές δίχτυα. Και όλα αυτά μόλις στα 19 του.
Η αποχώρησή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης για τη Μαγιόρκα το 2000, έναντι 4,5 εκατομμυρίων ευρώ (ποσό-ρεκόρ τότε για τη Μαγιόρκα) άρχισε να απογειώνει την καριέρα του, παρά το γεγονός πως μετακινήθηκε σε ένα μικρομεσαίο σύλλογο της Ισπανίας. Εκείνη την εποχή, η ομάδα από τις Βαλεαρίδες Νήσους βρισκόταν στα πάνω της, συμμετέχοντας στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ το 2003 η ομάδα έφτασε στην κατάκτηση του μοναδικού κυπέλλου Ισπανίας στην ιστορία της. Φυσικά, ο Ετό ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής, σημειώνοντας δύο γκολ στον τελικό, στο 3-0 επί της Ουέλβα.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Μαγιόρκα στη La Liga (54 γκολ) και το καλοκαίρι του 2004 πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα, παρά το γεγονός πως η Ρεάλ Μαδρίτης προσπάθησε να τον πείσει να επιστρέψει στο Μπερναμπέου, αναλογιζόμενη το λάθος που είχε κάνει με την περίπτωσή του. Στους Καταλανούς βρέθηκε στις «χρυσές» φουρνιές της ομάδας, με τον ίδιο να έχει πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στις επιτυχίες. Σε κάθε μεγάλο ραντεβού, ο Καμερουνέζος επιθετικός φώναζε «παρών», παρά το γεγονός πως τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονταν στους Ροναλντίνιο (αρχικά) και Μέσι (αργότερα). Και στα δύο Τσάμπιονς Λιγκ που κατάκτησε με τους «μπλαουγκράνα», ο Ετό σκόραρε στους τελικούς. Το 2006 απέναντι στην Άρσεναλ και το 2009 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης στις αρχές της δεκαετίας, ήταν η σειρά της Μπαρτσελόνα, το 2009, να κάνει λάθος με τον Ετό. Στην προσπάθειά της να αποκτήσει τον Ιμπραϊμοβιτς από την Ίντερ, παραχώρησε ως αντάλλαγμα τον Καμερουνέζο στους «νερατζούρι» και τα αποτελέσματα μίλησαν από μόνα τους. Ο Ζλάταν έμεινε μόλις για μία σεζόν στο Καμπ Νου, την ώρα που ο Ετό πανηγύριζε για δεύτερη σερί χρονιά το τρεμπλ, το 2009 με την Μπαρτσελόνα και το 2010 με την Ίντερ.
Η απόφασή του να αποχωρήσει από την Ίντερ το 2011 και να συνεχίσει την καριέρα του στη ρωσική Ανζί προκάλεσε τότε θύελλα αντιδράσεων. Ο Καμερουνέζος ήταν τότε μόλις 30 ετών, όμως μπροστά στη δόξα προτίμησε το χρήμα. Τα 20 εκατομμύρια ευρώ που συμφώνησε να εισπράττει ετησίως από τον Σουλεϊμάν Κερίμοφ τον έκαναν τότε τον πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή στον πλανήτη. Η κίνησή του αυτή έδωσε… πάτημα στους επικριτές του, όμως ακόμη κι έτσι ο ίδιος βρισκόταν στο επίκεντρο. Η καριέρα του είχε ήδη πάρει την κατιούσα, παρά το γεγονός πως το 2013 επέστρεψε σε υψηλό επίπεδο, φορώντας τη φανέλα της Τσέλσι. Το πέρασμά του από τους «μπλε» σημαδεύτηκε από ένα χατ-τρικ απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον πανηγυρισμό σαν… παππούς, μετά τις αιχμές που είχε αφήσει ο Μουρίνιο για την ηλικία του.
Έβερτον, Σαμπντόρια, Αντάλιασπορ, Κόνιασπορ και Κατάρ απλά συμπλήρωσαν το μαγικό ταξίδι του Καμερουνέζου στα γήπεδα. Τα κατορθώματά του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο μιλούν από μόνα τους για όσα κατάφερε ο Ετό κυρίως τη δεκαετία 2000-2010. Πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Κυπέλλων Εθνών Αφρικής, πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Καμερούν και τέσσερις φορές κορυφαίος Αφρικανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Ίσως να είναι και ο κορυφαίος όλων των εποχών στη «Μαύρη Ήπειρο». Πιθανότατα δε θα υπήρχε καμία αμφιβολία για το τελευταίο, αν δεν είχε «ιδιαίτερο» χαρακτήρα και πολλές φορές έβαζε τον εαυτό του πάνω από την ομάδα.
email > info@tipsmaker.net
