Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει κλειστά 37 και πηγαίνει περίπατο στα 38 αλλά ακόμα πετυχαίνει τις γκολάρες και τα χατ τρικ το ένα πίσω από το άλλο. Και παίζει μπάλα σε υψηλότατο επίπεδο, Champions League, έτσι; Δεν παίζει στην Σάλφορντ ή την Ρετζιάνα και την Πονφεραδίνα. Αγωνίζεται στο πιο υψηλό επίπεδο, στην μάλιστα γίνεται και την premier league, εκεί που άλλοι δεν αντέχουν στα 27 τους ώστε 37 τους. Και από την άλλη έχεις τον Μέσι, για τον οποίο θα γράφαμε από το περασμένο καλοκαίρι ότι δεν θα αντέξει στην πίεση πρωταθλητισμού της Παρί Σεν Ζερμέν, σαν νεούδι. Όχι ότι στην Μπαρτσελόνα η πίεση είναι μικρότερη, προς θεού. Όμως άλλο να είσαι το απόλυτο αφεντικό στο Καμπ Νου και άλλο να είσαι ένας μεταξύ πολλών στο Παρκ ντε Πρενς. Εκεί θέλει άλλου τύπου επιβολή και όχι αυτή που εκπέμπει ο Μέσι, που λέει σεβαστείτε μεγέθη ποιοτικά είμαι ανωτέρως σας.
Αντίθετα ο Ρονάλντο, τον σεβασμό και τον απαιτεί και τον κερδίζει. Διότι είναι απλά και μακράν ανώτερος ποιοτικά από τους άλλους, αλλά και δουλεύει 3,4 φορές περισσότερο από αυτούς. Να είναι δηλαδή ο σουλτάνος της μπάλας, ο ζωντανός θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και εκ των κορυφαίων όλων των εποχών, να είναι σε σύνταξιμη ηλικία, αλλά να προπονείται πολύ περισσότερο, πολλαπλάσιες φορές και ώρες από κάθε νεότερο που ονειρεύεται να κάνει καριέρα σαν την δική του. Και αυτό το τρέξιμο, αυτή την προπόνηση, αυτήν την αφοσίωση στην προπόνηση ο Ρονάλντο δεν την κάνει μόνο από τελειομανία αλλά κυρίως από καύλα. Αν δεν έχει καύλα με αυτό που κάνει ο άλλος, θα το κάνει μέχρι εκεί που πρέπει για να είναι αξιοπρεπής αν σέβεται τον εαυτό του. Το παραπάνω μόνο η έξτρα καύλα μπορεί να του εξασφαλίσει.
Αυτό θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου όταν μιλάμε για μπάλα. Ότι εκτός από ποιότητα, ικανότητες χρειάζεται οπωσδήποτε και η καύλα. Αυτό που είχε, ας πούμε, ο Καραγκούνης. Ο οποίος έπαιζε στο Καμπ Νου μια φορά κι έναν καιρό, με κομμένο το χιαστό και έβγαλε μισό ημίχρονο έτσι. Δεν είχε ρε παιδί μου να φύγει απ’ το παιχνίδι. Ήθελε να παίξει με τον Παναθηναϊκό και να προκριθεί επί της Μπαρτσελόνα έστω και με μισό πόδι. Και αυτό του το επέβαλε η καύλα του για το ποδόσφαιρο. Ούτε η αγάπη για την φανέλα ούτε ο πόθος για διάκριση και φράγκα και δεν ξέρω τι άλλο. Η δόξα, δόξα αλλά και. η καύλα καύλα!
Σαν κι αυτήν, ας πούμε, που έχει στο τρίτο τοπικό Χανίων ένας τύπος με 47 γεμάτα χρόνια στην πλάτη του. Γιώργο Τσαγκαράκη τόνε λένε και όλα τα παιδάκια κλαίνε. Να είναι πάρα τρία χρόνια 50, αλλά να παίζει ακόμα σαν πιτσιρικάς στην ομάδα του Γαλατά και μάλιστα να καταγράφει ένα ρεκόρ το οποίο αν ψάξουμε γύρω γύρω στον κόσμο νομίζω ότι πρέπει να είναι για Γκίνες. Δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει ποτέ. Με σκορ 14-14 έληξε το παιχνίδι της ομάδας του με αντίπαλο τον Ατρόμητο Μάλεμε, Και ο Τσαγκαράκης έκανε 13 γκολ στον αντίπαλο! Ετσι όπως το διάβασες. Σκόραρε 13 φορές. Τέσσερα χατ τρικ κι ένα ακόμα γκολ! Αυτό τι είναι; Μπάλα για τα φράγκα και το συμβόλαιο; Η καύλα; μάντεψε…
email > info@tipsmaker.net
