Antonio Conte of Inter of Milan during the Trofeo Naranja match at Estadio Mestalla on August 10, 2019 in Valencia, Spain. (Photo by Jose Breton/Pics Action/NurPhoto via Getty Images)

Serie A … πρώτη παρτίδα

Το φετινό Ιταλικό πρωτάθλημα προμηνύεται πιο συναρπαστικό σε σχέση με την προηγούμενη 8ετία, έχοντας πολλά ερωτηματικά που θα απαντηθούν στους επόμενους εννιά μήνες.

ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ

Ο αποκλεισμός από τον Αγιαξ στους “8” του Champions League αποδείχθηκε μοιραίος για τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, ο οποίος απαλλάχθηκε των καθηκόντων του έπειτα από μια 5ετία γεμάτη επιτυχίες εντός Ιταλίας. Η Γιουβέντους αποφάσισε ότι… χόρτασε από το ποδόσφαιρο του Μαξ και ότι θέλει πλέον να δει κάτι διαφορετικό, πιο ευχάριστο στο μάτι, αλλά εξίσου αποτελεσματικό, αναθέτοντας την συγκεκριμένη αποστολή στον Μαουρίτσιο Σάρι. Ο πρώην τεχνικός της Τσέλσι είναι λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου, όπως απέδειξε και στη Νάπολι, αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Ως προπονητής που έχει ανάγκη να προπονεί καθημερινά προκειμένου οι παίκτες του να αφομοιώσουν πλήρως όσα θέλει, στους Παρτενοπέι είχε αυτή τη δυνατότητα με την ομάδα κλεισμένη για περισσότερο από ένα μήνα στο Dimaro για την προετοιμασία. Στη Γιουβέντους, όμως, με τις συνεχείς περιοδείες και την πνευμονία μετά την επιστροφή στο Τορίνο, αυτή η δυνατότητα δεν υπήρχε. Οι Μπιανκονέρι ενισχύθηκαν μεταγραφικά με τους Ντε Λιχτ, Ραμπιό, Ράμσεϊ ή τον νεαρό Τούρκο στόπερ Ντεμιράλ που γίνεται fan favourite σαν νέος Μοντέρο, αλλά θα χρειαστούν χρόνο για να γίνουν ομάδα Σάρι. Αυτόν τον χρόνο, όπως είπε ο Πάβελ Νέντβεντ, θα τον έχει ο προπονητής από τη διοίκηση. Ενδεχομένως και από τους τιφόζι. Από τον Αντσελότι ή τον Κόντε, όμως, μάλλον όχι…

ΝΑΠΟΛΙ

Τρεις φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι Παρτενοπέι πόσταραν στα social media φωτογραφίες με τον Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, τον Κάρλο Αντσελότι και τους συνεργάτες του να παίζουν χαρτιά, γράφοντας: «Grande serenita». Αυτή η μεγάλη ηρεμία προκύπτει από το γεγονός ότι η Νάπολι είναι η ομάδα που έχει αλλάξει λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη από όσες διεκδικούν ή θέλουν να διεκδικήσουν τον τίτλο. Ιδιος προπονητής, ίδιος κορμός, ίδια αγωνιστική φιλοσοφία, συν τον Ιρβινγκ Λοσάνο -την πιο ακριβή μεταγραφή της εποχής Ντε Λαουρέντις- και τον Κώστα Μανωλά δίπλα στον Καλιντού Κουλιμπαλί. Καλύτερη μεταγραφή κι από αυτές, όμως, ενδέχεται να αποδειχθεί αυτή στη… νοοτροπία. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, στον ιταλικό νότο δεν κρύφτηκαν αυτό το καλοκαίρι και έκαναν ξεκάθαρο ότι ο στόχος είναι το scudetto. Ο ίδιος ο Αντσελότι, άλλωστε, παραδέχθηκε ότι «ναι, σε σχέση με τους αντιπάλους μας, ίσως έχουμε ένα προβάδισμα επειδή δεν έχουμε αλλάξει όσο αυτοί». Κι επειδή οι Ναπολιτάνοι έχουν αυτό το πλεονέκτημα, είναι και αυτοί που έχουν το πιο απαιτητικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, έχοντας να ταξιδέψουν στις πρώτες δύο αγωνιστικές σε Φλωρεντία και Τορίνο (Γιουβέντους). Προφανώς τίποτα δε θα κριθεί στη 2η αγωνιστική, αλλά με δύο πιθανές νίκες, η Νάπολι θα… βάλει καλό αέρα στα πανιά της.

ΑΤΑΛΑΝΤΑ

Κάθε νέα σεζόν τα τελευταία χρόνια θεωρείται και ένα τεστ που θα πρέπει να περάσουν οι Μπεργκαμάσκι. Και το περνάνε. Η ομάδα του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι απέδειξε ότι δεν ήταν… φούσκα και φέτος πρέπει να περάσει ένα μεγάλο διαγώνισμα: Να παρουσιαστεί το ίδιο ανταγωνιστική στη Serie A έχοντας να αντεπεξέλθει και στο Champions League. Η Αταλάντα, πιστή στη λογική της, πούλησε τον Τζανλούκα Μαντσίνι στη Ρόμα αφού η πρόταση ήταν καλή, κινούμενη από εκεί και πέρα με λογική στις μεταγραφές της. Ο Λουίς Μουριέλ αναμένεται να βοηθήσει σημαντικά τους Ζαπάτα-Γκόμες-Ιλιτσιτς, ο Σκρτελ θα δώσει εμπειρία και το Atleti Azzurri d’Italia θα είναι το γνωστό καμίνι που δυσκολεύει τους πάντες. Κρίμα που δε θα το δούμε και στο Champions League, εκεί όπου η La Dea θα χρησιμοποιεί το Meazza, αλλά θα δούμε και πάλι τον Πάσαλιτς στο χώρο του κέντρου, αφού ανανεώθηκε ο δανεισμός του από την Τσέλσι. Οπως πιστεύουν στο Μπέργκαμο ότι θα ανανεωθεί η εμπιστοσύνη όλης της Ιταλίας προς την ομάδα του Γκασπερίνι, ο οποίος στην Αταλάντα ξεπέρασε τον εαυτό του και όσα μαγικά είχε κάνει στην Τζένοα.

ΙΝΤΕΡ

«Ενας από τους λόγους που ήθελα να παίξω στην Ιντερ, είναι ο Αντόνιο Κόντε. Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές του κόσμου, κατέκτησε δύο φορές πρωτάθλημα παραλαμβάνοντας ομάδες στην 7η θέση», είπε πριν λίγες ο Ρομέλου Λουκάκου και είναι σίγουρο ότι ο Κόντε πιστεύει πως μπορεί -μετά το Τορίνο και το Λονδίνο- να το κάνει από την πρώτη του χρονιά και στο Μιλάνο. Είναι, επίσης, σίγουρο ότι θα κάνει τα πάντα για να το πιστέψουν και οι παίκτες του, την ώρα που έχουν αρχίσει να το πιστεύουν οι ουδέτεροι (Τύπος, αναλυτές κλπ). Επειτα από ένα καλοκαίρι στο οποίο κατέγραψε την πιο ακριβή μεταγραφική καμπάνια της ιστορίας της, η Ιντερ μπαίνει στη νέα σεζόν με καλή τριάδα στην άμυνα μετά την απόκτηση του Γοδίν, με νέα πρόσωπα στο κέντρο μετά τις μεταγραφές των Μπαρέλα και Σένσι, με δύναμη στην επίθεση λόγω του Λουκάκου, με μεγάλο ενθουσιασμό στις τάξεις του κόσμου και με τους αντιπάλους να τους… σημαδεύουν ήδη. «Ξέρουμε πώς δουλεύει ο Κόντε, ξέρουμε πώς σκέφτεται ο Μαρότα, ξέρουμε ότι η Ιντερ ενισχύθηκε τόσο ώστε να μπαίνει στο πρωτάθλημα με στόχο την κατάκτηση του», είπε για παράδειγμα ο Πάβελ Νέντβεντ. Και ήταν κοπλιμέντο. Σαν κι αυτά που περιμένει ο Κόντε ότι θα πάρει η ομάδα του για τη νοοτροπία της, λέγοντας με ενθουσιασμό μετά το τέλος των φιλικών αγώνων ότι «οι παίκτες μου δε θέλουν να χάνουν ούτε στις προπονήσεις».

ΜΙΛΑΝ

Η αποτυχία της περσινής σεζόν, όταν χάθηκε το εισιτήριο για το Champions League, ήταν δεδομένο ότι θα έφερνε αλλαγές στους Ροσονέρι. Ο Λεονάρντο αποχώρησε για να αντικατασταθεί από τον Ιβάν Γκαζίδη, ο Τζενάρο Γκατούζο άφησε τη θέση του στον Μάρκο Τζαμπάολο, ο Πατρίκ Κουτρόνε πουλήθηκε για οικονομικούς λόγους και ο Πάολο Μαλντίνι παρέα με τον Ζβόνιμιρ Μπόμπαν αποφάσισαν να ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους. Οχι στον αγωνιστικό χώρο, δυστυχώς για τους τιφόζι του Diavolo, αλλά στα γραφεία, όπου κατέστρωσα τα πλάνα για τη νέα Μίλαν. Τη νεανική Μίλαν, αφού όλες οι κινήσεις που έγιναν για την ενίσχυση… βλέπουν στο μέλλον. Οι Τεό Ερναντέζ, Ράντε Κρούνιτς, Ραφαέλ Λεάο, Ισμαέλ Μπενασέρ και Ντουάρτε, εν αναμονή κάποιου ακόμη ενδεχομένως, δεν είναι ονόματα που θα τρελάνουν από χαρά τον οπαδό των Ροσονέρι που έχει δει παικταράδες και παικταράδες στην ομάδα του, αλλά είναι ονόματα που καλούνται να ανταποκριθούν στο παρόν για να βρεθεί φως και ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Η αγωνιστική φιλοσοφία του Τζαμπάολο είναι αυτή του ποδοσφαίρου κατοχής, του ποδοσφαίρου με προτεραιότητα την επίθεση και έχοντας πάρει και την… ευλογία του Αρίγκο Σάκι, μπαίνει στην πιο δύσκολη, απαιτητική ή αγχωτική σεζόν της καριέρας του. Αν επιπλεύσει, στη Ροσονέρα πλευρά της πόλης μπορεί να χαμογελούν στο τέλος της σεζόν. Αν… πνιγεί, το “καράβι” θα συνειδητοποιήσει ότι έχει και πιο δύσκολα προσεχώς.

ΡΟΜΑ

Ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε η περσινή σεζόν, με τους Τζαλορόσι δηλαδή να μένουν έξω από το Champions League που είχαν συνηθίσει, προμήνυε αλλαγές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Και έγιναν. Ο Τζανλούκα Πετράκι, ως νέος τεχνικός διευθυντής, κλήθηκε να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά και να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε πίσω του ο Μόντσι… Οικονομικοί λόγοι ανάγκασαν τη Magica να πουλήσει τον Κώστα Μανωλά και τον Στέφαν Ελ Σαράουι, ενώ οι κινήσεις που έγιναν για την ενίσχυση ήταν προσεγμένες οικονομικά. Η Ρόμα αλλάζει στα άκρα της άμυνας, με τους Σπινατσόλα και Τζαπακόστα στο ρόστερ πλέον, έβαλε νέο αίμα στην άμυνα με τους Μαντσίνι και Τσετίν, πρόσθεσε στο κέντρο τους Ντιαβαρά και Βερετού, ενώ στο τέρμα θα έχει πλέον τον Πάου Λόπεθ από τη Μπέτις. Αυτό που δε θα έχει -και για τη συγκεκριμένη ομάδα μόνο ασήμαντο δεν είναι αυτό- είναι κάποιο από τα σύμβολα της. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι δε θα βρίσκεται πλέον στον αγωνιστικό χώρο και ο Φραντσέσκο Τότι δε θα βρίσκεται στη διοίκηση, με τον πρόεδρο Τζέιμς Παλότα να ελπίζει ότι θα επικρατήσει το αισιόδοξο σενάριο (μια Ρόμα πιο σοβαρή, οργανωμένη, αξιόπιστη) και όχι το απαισιόδοξο (μια Ρόμα άπειρη), ώστε να αποφύγει νέες διαδηλώσεις εναντίον του. Για να έχει μια καλή σεζόν ο πρόεδρος των Τζαλορόσι, θα πρέπει ο Πάουλο Φονσέκα να αποδείξει ότι είναι ένας προπονητής που μπορεί να πιάσει στην Ιταλία και να περάσει στην ομάδα το επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου που θέλει. Με τον Τζέκο πάντα σαν… φάρο στην επίθεση.

ΤΟΡΙΝΟ

«Να βελτιώσουμε την ομάδα; Να το κάνουμε, αλλά πως; Ο Μέσι, από όσο ξέρω, δεν πωλείται, ενώ την άμυνα μας θα τη ζήλευε και η Γιουβέντους», είχε πει πριν λίγες εβδομάδες ο πρόεδρος Ουρμπάνο Κάιρο, δείχνοντας την πίστη που υπάρχει στις τάξεις της Γκρανάτα. Η έξοδος στην Ευρώπη ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα για τον Βάλτερ Ματσάρι, η παραμονή του οποίου σίγουρα βοηθάει ώστε να έχει συνέχεια -και ευελπιστεί και για συνέπεια- η ομάδα. Η Τορίνο απέφυγε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού να αλλάξει πράγματα, με τις μεταγραφές ή τις αποχωρήσεις να μην μεταβάλουν ουσιαστικά την περσινή δυναμική της, αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον απαιτήσεις. Η έξοδος στην Ευρώπη, επομένως, θα είναι και φέτος στόχος για μια ομάδα που πιστεύει ότι έχει ακόμη να δώσει πράγματα. Ειδικά αν οι Μπελότι και Τζάτζα αρχίσουν νωρίτερα, σε σχέση με πέρυσι, να σκοράρουν, χωρίς να παραβλέπουν φυσικά να βοηθούν πάντα και ανασταλτικά τους συμπαίκτες τους. Η Τορίνο, άλλωστε, αυτό είναι ουσιαστικά: Μια ομάδα που δύσκολα χάνει, αλλά το ίδιο δύσκολα νικάει κιόλας. Οταν το κάνει λίγο πιο εύκολα, βγαίνει στην Ευρώπη.

ΛΑΤΣΙΟ

Η κατάκτηση του Coppa Italia πέρυσι ήταν η δικαίωση του Κλαούντιο Λοτίτο για τη στήριξη του στον Σιμόνε Ιντσάγκι και η ανταμοιβή του allenatore για τη δουλειά του τα προηγούμενα τρία χρόνια. Η λογική, βέβαια, λέει ότι ο Ιταλός προπονητής θα περίμενε να ανταμειφθεί και με δυνατή -σίγουρα πιο δυνατή από ό,τι τις προηγούμενες χρονιές, τουλάχιστον- μεταγραφική ενίσχυση, αλλά ο Λοτίτο και ο Ιγκλι Τάρε αποφάσισαν να κινηθούν προσεκτικά. Ή συντηρητικά, για τους τιφόζι των Λατσιάλι. Οι Μπιανκοσελέστι επέστρεψαν τον Μπαντέλι στη Φιορεντίνα, έχοντας οικονομικό κέρδος ένα χρόνο αφότου τον είχαν αποκτήσει από τους Βιόλα ως ελεύθερο, αλλά έχουν κρατήσει (εκτός κι αν συμβεί κάτι στις τελευταίες μέρες του Αυγούστου) τον Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς, ελπίζοντας ότι θα είναι καλύτερος και πιο σταθερός σε σχέση με πέρυσι. Αν όντως συμβεί έτσι, η Λάτσιο θα πρέπει να υπολογίζεται στις ομάδες που θα διεκδικήσουν μέχρι και τις τελευταίες εβδομάδες του πρωταθλήματος μια θέση στην 4άδα. Οπως και τις προηγούμενες σεζόν όμως, έτσι και τώρα, η έλλειψη βάθους στο ρόστερ λογικά θα φανεί κάποια στιγμή και ο Ιντσάγκι θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο (έξοδος στο Europa League και ενδεχομένως κάτι καλό ξανά στο κύπελλο).

ΣΑΜΠΝΤΟΡΙΑ

Λίγες μέρες πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος και με το πρωτάθλημα να ξεκινάει, οι Μπλουτσερκιάτι είναι σε διαδικασία αλλαγής ιδιοκτησίας, με τον Τζανλούκα Βιάλι (και τους επιχειρηματίες που τον στηρίζουν) να βρίσκεται στην τελική ευθεία των συζητήσεων με τον Μάσιμο Φερέρο. Αυτή θα είναι όντως μια σημαντική αλλαγή για τη Σαμπντόρια, σε ένα κατά τα άλλα ήρεμο καλοκαίρι. Οι Γενοβέζοι έκαναν θεωρητικά μια καλή κίνηση με την απόκτηση του Μουρίγιο για την άμυνα, αλλά έχασαν τους Πραέ και Αντερσεν. Πάνω απ’ όλα, όμως, έχασαν τον προπονητή τους, αφού ο Μάρκο Τζαμπάολο αποφάσισε ότι δεν είχε κάτι άλλο να δώσει στους Μπλουτσερκιάτι, φεύγοντας για τη Μίλαν. Στη θέση του ήρθε ο Εουζέμπιο Ντι Φραντσέσκο, ο οποίος, πάνω-κάτω, έχει τα… ίδια μυαλά με τον προκάτοχο του. Αυτό μπορεί να είναι κάτι σαν… μαξιλαράκι ασφαλείας για την Σαμπντόρια, η οποία όμως για ακόμη μία χρονιά θα χρειαστεί αρκετά γκολ από τον Κουαλιαρέλα για να είναι το ίδιο καλή ή επικίνδυνη με πέρυσι. Ο Φάμπιο, το ξέρουμε όλοι, μέσα στη σεζόν θα βάλει 2-3 γκολάρες που θα προκαλέσουν θόρυβο, αλλά δεν είναι και αιώνιος. Ειδικά αν δεν έχει βοήθειες…

email > freekick@tipsmaker.net