Θα άκουσες ασφαλώς, ακόμα κι αν δεν έχεις Νέτφλιξ, αν δεν το έχεις δει, όσα λέγονται για το Last Dance, το 10ωρο ντοκιμαντέρ για τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών, ίσως μακράν του δεύτερου μάλιστα, τον Μάικλ Τζόρνταν. Τι έκανε ο μέγιστος; Πήρε τα πάντα στο ΝΒΑ, πέτυχε το ανεπανάληπτο, να κατακτήσει τρεις σερί τίτλους με τους Μπουλς, μάλιστα δύο φορές την τριετία 91-93 και την τριετία 96-98 και αναδείχτηκε άλλες τόσες φορές MVP στους τελικούς και 5 φορές MVP στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Αλλά εδώ μιλάμε για μπάλα. Ας δούμε λοιπόν, υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην μπάλα;
Αν ο αδιαμφισβήτητος GOAT του μπάσκετ είναι ο “αέρινος” Τζόρνταν, στο ποδόσφαιρο η μάχη είναι πιο αμφίρροπη. Και οι γνώμες τα πολ, οι διαξιφισμοί, δίνουν και παίρνουν. Δεκαετίες τώρα. Μαραντόνα ή Πελέ; Η μήπως Κρόιφ; Και ο Ρονάλντο; Ο Ροναλντίνιο; Ο Κριστιάνο ή ο Μέσι; Και ο Ζλάταν; Η κόντρα για τον ποδοσφαιρικό GOAT έχει άλλα γνωρίσματα.
Ο CR7 έχει απείρως μεγαλύτερες ομοιότητες με τον MJ αναφορικά με τη συμπεριφορά του προς τους συμπαίκτες του, πόσο μπορεί αν τους εμπνέει και να τους παρασύρει. Επιπλέον, τρομερά κοινα χαρακτηριστικά έχουν και όσον αφορά στην μενταλιτέ τους. Ο Κριστιανο απλά ΔΕΝ μπορεί να νιώσει ότι θα χάσει. Κλαίει. Δεν το αποδέχεται ρε παιδί μου. Θέλει να νικά, θέλει να σκοράρει. Θυμάστε το γκολ πέναλτι στην τελειωμένη παράταση με την Ατλέτικο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ; Πώς το πανηγύρισε; με “χουλκ” και σφιξίματα και άλλα τέτοια που λέγαμε είναι γραφικά; Ε, δεν το έκανε για το γραφικό της υπόθεσης ούτε για να κλέψει τη δόξα από άλλους. Είναι στο χαρακτήρα του να θέλει να “σκοτώσει” τον αντίπαλο που τον αμφισβητεί. Ακόμα κι όταν τον βρίσκει… πεθαμένο!
Ο Μέσι στα γκογκόβια του. Είναι γεννημένος νικητής, αλλά αν δεν κάτσει κιόλας “δεν πάει στο κέρατο; Τι να γίνει, κοιτάμε το επόμενο”. Δεν θα κλάψει. Ποτέ δεν τον είδαμε να κλαίει. Ούτε και τον ενδιαφέρει να βάλει λιθαράκι σε μια προδιαγεγραμμένη νίκη του αρκεί η νίκη αυτή καθαυτή. Επηρεάζει μεν την ομάδα, την υποτάσσει στο ατομικό -τεράστιο- εγώ του, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Στη δική του μενταλιτέ η λέξη ήττα υπάρχει. Αλλά όταν έρθει αυτή, δεν θα κλάψει να κατηγορήσει τον εαυτό του, θα βρει αλλού τον φταίχτη και θα τον φάει κιόλας, υπόγεια αν χρειαστεί. Μουχρίτσα ο κοντός!
Ο Πελέ ήταν ο ηγέτης. Ο αυτοκράτορας. Ούτε Κριτσιάνο, ούτε Μέσι. Αν και περισσότερο στον Αργεντίνο προσομοίαζε. Δεν εξωτερίκευε τα θέλω του, τα έπαιρνε -ίσως δικαιωματικά- από τη φυσική ροή των πραγμάτων.
Ο Μαραντόνα; Αλλη ιστορία. Επαναστάτης. Συχνά δίχως αιτία. Με τις πουτάνες και τις κόκες του, με τις σχέσεις του με τη Μαφία να είναι άσπονδης φιλίας. Αλλά στα έτσι του το εγώ του. Ηθελε τη νίκη για να παραμένει λατρεία, είδωλο, θεός. Για κανέναν άλλο λόγο. Απολάμβανε απλά να τον έχουν στο εικόνισμα.
Τέλος ο Κρόιφ, ήταν αυτός που πάνω από τον εαυτό του, με αλτρουισμό που δεν χωράει σε τέτοια μεγέθη, άλλαξε το ποδόσφαιρο περισσότερο από τον καθένα. Οχι εγκαθιστώντας μια ποδοσφαιρική δυναστεία, αλλά και σαν προπονητής όταν άλλαξε τον τρόπο που λειτουργεί ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ, με κατ εικόνα και ομοίωση τμήματα από προμίνι ως τους επαγγελματίες με τόταλ φούτμπολ, με πάσινγκ γκέιμ με, με, με…
Κοινό γνώρισμα των περισσοτέρων; Οτι μεγαλούργησαν με τα κορυφαία κλαμπ στον κόσμο (Ρεάλ, Μπάρτσα, Μάντσεστερ, Γιούβε κ.λπ.). Με την Βραζιλία του 70 ο Πελέ, την κατά πολλούς κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα όλων των εποχών! Μόνο δύο έκαναν αλλιώς τη διαφορά. Ο ένας, o Κρόιφ, είναι περισσότερο game changer, αυτός που έδωσε άλλη πορεία στην ιστορία του ποδοσφαίρου για χίλιους λόγους ΚΑΙ ως προπονητής. Αλλά αν κάποιος διέπρεψε, έκανε υπερδύναμη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μια ομάδα εκτός χάρτη, ήταν ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Με τα δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο που “έκλεψε” μόνος του από Ιντερ, Γιούβε, Μίλαν κ.λπ. Και με το ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ που πήρε με τους Παρτενοπέι. Και σε αυτά να προσθέσουμε και ένα μουντιάλ και ότι άλλο τίτλο πήρε στην καριέρα του. Ομως το ότι πήρε μια πολη και από παρία του ιταλικού νότου την έκανε αυτοκράτειρα, τον καθιστά GOAT αναμφίβολα. Ακόμα κι αν τελικά έχασε το ντέρμπι κόντρα …στις καταχρήσεις.
email > info@tipsmaker.net
