“Κότζακ”

«Πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι και να αναλύσουμε την κατάσταση. Υπάρχουν αρκετές χώρες που έχουν υιοθετήσει το VAR, αυτό θα πρέπει να γίνει και στην Ευρώπη, γιατί εδώ αποφασίζεται το ποιος θα προχωρήσει και ποιος όχι. Εμείς απόψε αξίζαμε τουλάχιστον την παράταση. Από εκεί και πέρα, ο αρχιδιαιτητής της UEFA, ο Πιερλουίτζι Κολίνα, δεν κάνει τίποτα από άλλο από το να χτυπάει τις ιταλικές ομάδες, οι ορισμοί των διαιτητών ίσως γίνονται για να δείξει ότι αν και Ιταλός είναι ουδέτερος. Ο αρχιδιαιτητής πρέπει να αλλάζει κάθε τρία χρόνια, τέλος. Δείτε τι αδικίες έχουν συμβεί φέτος σε ματς των Λάτσιο, Ρόμα και Μίλαν, όχι μόνο στα δικά μας. Η τεχνολογία μπορεί να εξαφανίσει τα διαιτητικά λάθη από κάθε γήπεδο», είπε ο Αντρέα Ανιέλι μετά τη ρεβάνς με τη Ρεάλ Μαδρίτης. «Είναι ξεκάθαρο πως το VAR είναι απαραίτητο στο Champions League, γιατί αυτά τα πράγματα είναι ανεπίτρεπτα. Ο Τζέκο ανατράπηκε και δεν δόθηκε πέναλτι, έγινε χέρι και δεν δόθηκε πέναλτι και κόκκινη κάρτα, ενώ έριξαν τον Σικ στην περιοχή και επίσης δεν καταλογίστηκε η παράβαση. Η διαιτησία ήταν αστεία. Είναι ντροπή να αποκλειόμαστε με τέτοιο τρόπο. Συγχαρητήρια στη Λίβερπουλ, είναι σπουδαία ομάδα, αλλά αν δεν βάλουμε το VAR στο Champions League, τότε θα συνεχίσουμε να ζούμε τέτοιες αστείες καταστάσεις», είπε ο Τζέιμς Παλότα μετά τη ρεβάνς με τη Λίβερπουλ.

Hacker : Μην στοιχηματίζεται, επενδύστε !

Τρελάθηκαν ξαφνικά και οι δύο; Οχι. Απλά άργησαν. Κι αφού άργησαν, θα πρέπει τώρα να βιαστούν και να κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν ότι θα μπει άμεσα το VAR στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ότι δε θα έχει λόγο στο ποδόσφαιρο ο Πιερλουίτζι Κολίνα. Ενας μάλλον υπερτιμημένος πρώην διαιτητής, ο οποίος έχει καταφέρει να γίνει ακόμη χειρότερος ως αρχιδιαιτητής της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας…

Η ιστορία του “Κότζακ”, όπως τον ονόμασαν οι Ιταλοί λόγω του κρανίου του, άρχισε το 1988 με τα πρώτα του βήματα ως διαιτητής στη Serie C2 και γρήγορα ανέβηκε τις κατηγορίες για να φτάσει στη Serie A το 1991. Από το 1995 έγινε διεθνής αρχίζοντας να σφυρίζει σε αγώνες των UEFA και FIFA, οι οποίες δεν άργησαν να τον ανακηρύξουν σε κορυφαίο διαιτητή του κόσμου. Το “γιατί”, παραμένει άγνωστο, αφού τα διαιτητικά λάθη στους αγώνες που σφύριζε δεν έλειπαν ποτέ. Ενδιαφέρον, βέβαια, αν θες να δεις πιο σφαιρικά το θέμα, έχει να εστιάσεις και στο ποιοι είναι αυτοί που αναγνώρισαν σαν καλύτερο όλων τον Κολίνα. Γιατί το να σε θεωρεί κορυφαίο, άρα και διαιτητή απόλυτης εμπιστοσύνης, η FIFA του Ζοάο Χαβελάνζε και μετά του Σεπ Μπλάτερ, μάλλον δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Για τον Χαβελάνζε τι να πρωτογράψεις, για τον Μπλάτερ τι να πρωτοδικάσουν οι δικαστές με όσα αποκαλύφθηκαν χρόνια μετά.

Οσο για την UEFA, φρόντισε να τον έχει πάντα σαν… μνημείο σε ό,τι αφορά τη διαιτησία, αφού κατάφερε να περάσει προς τον Τύπο και κατ’ επέκταση προς τη “λογική” όλων, ότι ο Κολίνα είναι ο κορυφαίος διαιτητής όλων των εποχών! Η UEFA του Μισέλ Πλατινί και των συνεργατών του, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία η οποία ειδικά από τη στιγμή που ανέλαβε την προεδρία της ο Γάλλος το 2006 έχει προχωρήσει στη μεγαλύτερη παραχάραξη της ποδοσφαιρικής ιστορίας με τους τίτλους που καταλήγουν πάντα σε συγκεκριμένες ομάδες ή χώρες, με τους ατομικούς τίτλους που μοιράστηκαν και συνεχίζουν να μοιράζονται σε συγκεκριμένους παίκτες, την ίδια ώρα που όλοι οι υπόλοιποι απορούν με όσα βλέπουν να σφυρίζονται ή να αποφασίζονται. Οπως έπεισαν -με το να ανταμείβουν και να βραβεύουν συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους- όλο τον κόσμο ότι αυτές οι ομάδες ήταν πάντα οι καλύτερες εδώ και χρόνια ή ότι αυτοί οι παίκτες ήταν κάθε χρόνο οι καλύτεροι εδώ και χρόνια, έτσι έπεισαν και ότι ο Κολίνα είναι ο κατάλληλος για να κατευθύνει με την αύρα του και τις γνώσεις του την ευρωπαϊκή διαιτησία. Θυμόμαστε όλοι, λογικά, πώς τελείωσε και ο Πλατινί -μετά τον Μπλάτερ- από το ποδόσφαιρο.

Σε σκάνδαλα, βέβαια, θα μπορούσε να μπλέξει και ο Πιερλουίτζι αλλά με κάποιο τρόπο κατάφερνε πάντα να τη γλιτώνει. Το καλοκαίρι του 2006 για παράδειγμα, όταν βγήκαν στη δημοσιότητας εκατοντάδες τηλεφωνικές συνομιλίες παραγόντων του Calcio, ήταν αρκετές και αυτές στις οποίες πρωταγωνιστής ήταν ο Κολίνα. Οποιοσδήποτε (μπορούμε να παραθέσουμε αυτούσιες τις συνομιλίες αλλά δεν έχει νόημα) μπορούσε να διαβάσει ή να ακούσει τον φερόμενο ως κορυφαίο διαιτητή του κόσμου να εξηγεί στον Λεάντρο Μεάνι, το τότε δεξί χέρι του Αντριάνο Γκαλιάνι στη Μίλαν σε θέματα διαιτησίας, γιατί δεν έδωσε πέναλτι σε μαρκάρισμα του Τζαμπρότα στον Καφού σε εκείνο το Μίλαν-Γιουβέντους 0-1 του 2005 ή πώς απέφυγε να αποβάλει τον Νέστα από το πρώτο 20λεπτο επειδή ήταν πολύ νωρίς… Από τον κορυφαίο διαιτητή του κόσμου, μάλλον δεν περιμένεις τέτοια λάθη ή τέτοιες συζητήσεις. Συζητήσεις στις οποίες τόνιζε προς τον συνομιλητή του ότι δε θέλει να χαλάσουν οι σχέσεις με τον Γκαλιάνι, ενώ παράλληλα ανέλυε τα σχέδια του για το μέλλον του ως αρχιδιαιτητής. Εντός ή εκτός Ιταλίας.

Ο “Κότζακ”, άλλωστε, πάντα ήταν καλός σε αυτό. Στο να έχει καλές σχέσεις με τους ισχυρούς (με εξαίρεση τον Λουτσιάνο Μότζι, όπως προκύπτει από τις τηλεφωνικές συνομιλίες του Lucky Luciano), στο να καταφέρνει να κάνει πράγματα που δεν επιτρεπόταν σε κανέναν άλλο διαιτητή. Μπορεί να θυμηθεί κανείς οποιονδήποτε διαιτητή να κάνει διαφημίσεις για μεγάλες εταιρίες-κολοσσούς; Ποτέ κανείς. Ο Κολίνα, όμως, έκανε. Υπέγραφε συμβόλαιο με την Opel, απειλώντας μάλιστα ότι θα αποσυρθεί όταν του έλεγαν ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, ειδικά από τη στιγμή που ομάδες της Serie A είχαν χορηγική συμφωνία με την Opel, ενώ στο Calciopoli δεν ενεπλάκη ποτέ. Ας υποθέσει ο καθένας γιατί. Οταν ήρθαν τα δύσκολα, άλλωστε, αποφάσισε να αφήσει τη σφυρίχτρα και να κάνει διαφημίσεις για άλλες δυνατές εταιρίες, με την επίσημη εξήγηση να είναι ότι το παρουσιαστικό του, αυτή η φυσιογνωμία που εύκολα έμενε στη μνήμη όλων, ήταν ό,τι έπρεπε.

Εχοντας τα καλά με όλους, μπαίνοντας εξώφυλλο ακόμη και στο Pro Evolution Soccer ή έχοντας ξεχωριστή τιμητική θέση στο FIFA 2005, ο Κολίνα ήξερε ότι πάντα θα ήταν κοντά στο ποδόσφαιρο, ακόμη κι όταν θα τελείωνε την καριέρα του. Κατά τη διάρκεια της οποίας, παρεμπιπτόντως, σφύριξε και σε τελικό Μουντιάλ, αυτόν ανάμεσα σε Βραζιλία και Γερμανία το 2002, όταν αρνήθηκε για κάποιο λόγο να δείξει κόκκινη κάρτα στον Καφού που πήγε με τις τάπες και των δύο παπουτσιών του σε αντίπαλο. Από τον κορυφαίο διαιτητή του κόσμου, στο κορυφαίο ματς της χρονιάς ή της 4ετίας, δεν περιμένεις ένα τόσο χοντρό λάθος. Ο Πιερλουίτζι, όμως, ποτέ δεν ήταν τόσο καλός όσο παρουσιαζόταν εντός γηπέδου. Αυτό μπορούσε να το καταλάβει όποιος έβλεπε αγώνες του. Αυτό που δεν μπορούσε κανείς Ιταλός να φανταστεί τότε, ήταν ότι θα ερχόταν η στιγμή που σαν “γκουρού” της ευρωπαϊκής διαιτησίας θα εξόργιζε όλες (και δεν είναι υπερβολικό αυτό) τις ιταλικές ομάδες που έχουν πάρει μέρος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα τελευταία χρόνια.

DEALER : η κορυφαία στοιχηματική επένδυση παγκοσμίως | σίγουρο κέρδοs !

Τα παραδείγματα είναι πολλά (σε Μπαρτσελόνα-Μίλαν έχουμε δει να καταλογίζεται πέναλτι κατά του Νέστα πριν καν εκτελεστεί το κόρνερ!) και με τον ρυθμό που πάμε, αν δεν αλλάξει κάτι, θα γίνουν αμέτρητα. Αν δει κάποιος το Ρόμα-Ρεάλ Μαδρίτης της σεζόν 2015-16, θα δει ότι δεν έχει δοθεί πέναλτι σε ανατροπή του Φλορέντσι και δεν έχουν δοθεί κόκκινες κάρτες σε Καρβαχάλ και Νάβας. Οποιος δει -στην ίδια σεζόν πάντα- το Νάπολι-Βιγιαρεάλ, θα δει ότι δε δίνεται πέναλτι σε χέρι του Μπρούνο Σοριάνο. Οποιος δει το Λάτσιο-Γαλατασαράι, θα δει ότι δε δίνονται δύο πέναλτι, ένα σε ανατροπή του Μάτρι από τον Μουσλέρα και ένα σε χέρι του Ολτσάν. Οποιος δει το Φιορεντίνα-Τότεναμ θα δει ότι δίνεται ένα ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ του Ντέιβις, ο οποίος στη συνέχεια, έχοντας ήδη κίτρινη κάρτα, δε βλέπει όχι απευθείας κόκκινη αλλά ούτε καν δεύτερη για σκληρό φάουλ στον Ζάρατε. Οποιος δει το Μπάγερν Μονάχου-Γιουβέντους θα δει την ακύρωση ενός γκολ του Μοράτα που καλυπτόταν, όπως έδειξε η τεχνολογία, μόνο 90 εκατοστά. Τώρα, δύο χρόνια μετά, είναι φανερό ότι ο στόχος δεν ήταν να ευνοηθούν οι Γερμανοί, αλλά να αδικηθούν οι Ιταλοί. Η συγκεκριμένη σεζόν, 2015-16, είναι κομβική, γιατί ήταν τότε που η Ιταλία είχε πλησιάσει όσο ποτέ την Αγγλία και απειλούσε να της πάρει την 4η ομάδα για το Champions League.

Τέτοιο θέμα τώρα δεν υπάρχει, μετά τις αλλαγές που έκανε η UEFA, αλλά τα λάθη συνεχίζονται. Κατά σύμπτωση, είναι όλα κατά των Ιταλών και όλα υπέρ των αντιπάλων τους, ειδικά αν αυτοί είναι πρωτίστως Ισπανοί και ακολούθως Αγγλοι. Στη ρεβάνς του Τότεναμ-Γιουβέντους ο διαιτητής, ο βοηθός (επόπτης) και ειδικά ο βοηθός γραμμής κατάφεραν να μην δουν το καθαρό πέναλτι στον Ντάγκλας Κόστα, όπως δεν είδαν στο 90′ τον Κέιν να είναι ένα μέτρο οφσάιντ, έχοντας δοκάρι στη φάση που θα μπορούσε να στείλει το ματς στην παράταση. Οσο για τη συνέχεια με τη Ρεάλ στο Santiago Bernabeu, δε χρειάζονται πολλά. Ο Μπουφόν είπε ότι ο Αγγλος διαιτητής αντί για καρδιά έχει σκουπιδοτενεκέ. Αν είπε ψέματα, γιατί δεν τον τιμωρεί η UEFA; Ο Τζίτζι, άλλωστε, δεν έχει πει επισήμως ότι θα σταματήσει. Στο Αρσεναλ-Μίλαν όλος ο πλανήτης έμεινε άφωνος βλέποντας το πέναλτι που δόθηκε υπέρ του Γουέλμπεκ, στο Ρόμα-Λίβερπουλ είδαμε ένα χέρι στυλ Ρομπέρτο Κάρλος (κάποτε) να μην τιμωρείται με πέναλτι και κόκκινη, στο Λάτσιο-Σάλτσμπουργκ είδαμε τους Ιντσάγκι-Λοτίτο-Τάρε να είναι στα… κάγκελα με όσα έβλεπαν στο πρώτο ματς.

Το να γίνονται διαιτητικά λάθη, φυσικά, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και όταν γίνονται και ματσάρες, είναι δύσκολο να ανοίξεις συζήτηση για διαιτησία, γιατί πολύ απλά δε θες να το πας εκεί το θέμα αλλά να σταθείς στο ποδόσφαιρο. Σε ποιο ποδόσφαιρο όμως; Ο Μπλάτερ κάποτε, το 2006, έγινε ο πρώτος πρόεδρος της FIFA στα χρονικά του ποδοσφαίρου που δεν κατέβηκε να κάνει την απονομή στην ομάδα που κατέκτησε το Μουντιάλ επειδή ένιωθε, έλεγαν τότε, αποστροφή για το Calciopoli. Το Calciopoli, 12 χρόνια μετά, μοιάζει και είναι αστείο θέμα μπροστά στα διαιτητικά λάθη που βλέπουμε να γίνονται υπέρ συγκεκριμένων και κατά συγκεκριμένων, σε διοργανώσεις που σε εκτοξεύουν από όλες τις απόψεις (οικονομικά, πρεστίζ, marketing, προσέλκυση νέων οπαδών). Πραγματικά αστείο θέμα. Αυτό, όμως, μπορεί να είναι και η τιμωρία των Ιταλών, οι οποίοι καμάρωναν το 2006 επειδή κατέστρεφαν το πρωτάθλημα τους και αποθέωναν τον Κολίνα, κρατώντας τον έξω από αυτό το “σκάνδαλο”. Τώρα που είμαστε στο 2018, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των ομάδων τους, μάλλον είναι σε φάση “στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα».

Και θα συνεχίσουν να είναι σε τέτοια φάση, όσο κι αν δεν τους αρέσει, αν δεν επιβάλουν την αλλαγή αρχιδιαιτητή και την είσοδο του VAR στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αλήθεια, ο Κολίνα ήταν υπέρ του να γίνουν οι Ιταλία και Γερμανία… πειραματόζωα φέτος, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία στα πρωταθλήματα τους. Γιατί δεν τολμάει να το κάνει και στην Ευρώπη; Επειδή θα αποκαθηλωθούν με εντυπωσιακό -και παράλληλα απολαυστικό- τρόπο οι θεωρητικά κορυφαίοι διαιτητές και οι θεωρητικά κορυφαίοι ποδοσφαιριστές, προπονητές ή ομάδες, είναι η απάντηση. Και μαζί όσοι τους ανταμείβουν τόσα χρόνια…