H Γη γυρίζει, ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή και βασιλεύει στη Δύση, ο βοριάς είναι κρύος και ο νοτιάς φέρνει σκόνη, η Ελλάδα είναι μια αστεία ποδοσφαιρική Ιστορία και η Αγγλία κάνει, φτιάχνει, παράγει και στο τέλος τα σκατώνει! Αυτά, είναι θέσφατα στη ζωή, φίλοι μου!
Η Αγγλία έκανε μία πορεία θαύμα στο μουντιάλ και λίγο έλειψε το its coming home να αποτελέσει την μεγάλη έκπληξη του νέου ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι, από το οποίο απουσιάζει η Αγγλία εδώ και δεκαετίες. Και μετά έκανε στο Netions League μία άριστη πορεία για να φτάσει στον ημιτελικό, όπου διεκδίκησε την πρόκριση στον τελικό και το εισιτήριο του Euro κόντρα στην Ολλανδία. Και προηγήθηκε η Αγγλία. Και κάπου εκεί… έγινε Αγγλία! Τα σκάτωσε, έκανε 2-3 λάθη αλάνας σε λίγα μόλις λεπτά και έδωσε το δικαίωμα στην Ολλανδία των πιτσιρικάδων του Αγιαξ να κάνει το καμπ μπακ, να γυρίσει το ματς και να περάσει στον τελικό απέναντι στην Πορτογαλία.
Αυτά κάνει η Αγγλία πάντα. Δεν είναι νέο, είναι απλά ακόμα ένα κρούσμα. Χρίζεται ή αυτοχρίζεται φαβορί, μπαίνει, τα κάνει όλα ώπα και όσο γεμίζει η καρδάρα με το γάλα πάνε όλα πρίμα. Μόλις γεμίσει για τα καλά και ξεχειλίσει, της τραβάει ένα σούτι και χύνει όλο το γάλα.
Πάντως ο Σαουθγκεϊτ δήλωσε άμεσα και πριν γίνει αντικείμενο ποδοσφαιρικής σπέκουλας, πως δεν προτίθεται και δεν θα αλλάξει στο χιλιοστό την ποδοσφαιρική προσέγγιση του, τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας του. Και ας απέτυχαν οι πιτσιρικάδες. Οι εμπειρίες που μαζεύουν θα τους επιτρέψουν ακόμα καλύτερες ζαριές στο άμεσο μέλλον. Εκεί θα δείξει η φουρνιά των μπέμπηδων του Γκάρεθ αν είναι χτισμένοι για μεγάλα πράγματα ή απλά είναι μια καλή φουρνιά κλασικκών Άγγλων που φτάνουν στην πηγή και σπάνε το κανάτι… Εκεί, μαζί με τους απόντες χθες Κειν, Ντελε Αλι, Τρίπιερ κ.λπ. κ.λπ.
Όσο για την Ελλάδα; Την ομαδάρα μας; Με Αγγελάρα στο γενικό πρόσταγμα πάει σε ένα από τα πιο μεγάλα ματς της τελευταίας δεκαετίας, για προκριματική φάση πάντα μιλώντας. Κόντρα στην Ιταλία. και εδώ μιλάμε για μεγάλο ματς, το μεγαλύτερο για χρόνια, μόνο για έναν λόγο.
Η Ελλάδα μετά το θαύμα του Ρεχάηκελ και του 2004, μετά το Σαντος, είχε επί σειρά ετών, για 10+ χρόνια άριστες κληρώσεις. Όχι από τύχη, αλλά επειδή οι τεράστιες επιτυχίες της εξασφάλιζαν είσοδο στα γκρουπ των ισχυρών και έπαιζε όχι κόντρα σε μεγαθήρια τύπου Πάντσερ, Σκουάντρα Ατζούρα και Φούριας ρόχας, αλλά απέναντι στη χειρότερη περίπτωση σε ισάξιους αντίπαλους. Βοσνίες, Ρουμανίες και Μαυροβούνια ήταν οι αντίπαλοί μας. Η Ελλάδα δεν ήταν ο φτωχός συγγενής, ήταν το “μεγαθήριο” που έπαιρνε Λευκορωσίες, Λετονίες, Εσθονίες στις κληρώσεις της. Πλέον αυτό το ξεχνάς και παίζεις με τα μεγάλα, τα βαριά χαρτιά του ευρωπαϊκού φουτμπόλ για μία πρόκριση, για μία δεύτερη θέση. Αυτό σου αρμόζει σαν ποδόσφαιρο, το άλλο ήταν απλά υπερβολή. Ζούσαμε παραπάνω από τις δυνατότητες μας, που λένε και στα πολιτικομνημονιακα!
Πλέον τι θες για να κάνεις το κόλπο γκρόσο να επιστρέψεις σε εκείνο το μουντ; Πρέπει να κυνηγήσεις το θαύμα που είχες πετύχει απέναντι στην Ισπανία το 2002-2003. Και τότε θα πάρεις βαθμούς που ίσως σε φέρουν κοντά στην αφροκρεμα. Για να παλέψεις να πετύχεις την επανείσοδο στους κορυφαίους και να εξασφαλίσεις καλες κληρώσεις για πριοκριματικα μεγάλων διοργανώσεων. Και όσο χάνεις από Φινλανδιες και Εσθονίες, αυτό δεν γινεται!
Δεν είναι εύκολο εμπόδιο η Ιταλία, αλλα αν θες το κάτι παραπανω, είναι αναγκαίο να το υπερβεις. Έστω μια φορά. Αλλιώς, αστό να πάει στο διάβολο…
email > info@tipsmaker.net
