Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη του 2009, ήταν ένα ιδανικό ποδοσφαιρικό βράδυ στο Σόουγκραουντς της Μπέιλιμινα, της 8ης σε μέγεθος πόλης της Βορείου Ιρλανδίας. Το εν λόγω γήπεδο, έδρα της ομώνυμης ποδοσφαιρικής ομάδας, φιλοξενούσε την αναμέτρηση της U21 εθνικής ομάδας της Βορείου Ιρλανδίας κόντρα στην αντίστοιχη της Τσεχίας, αναμέτρηση που για την ιστορία έληξε με νίκη των φιλοξενούμενων 1-2.
Σκόρερ της γηπεδούχου ομάδας σε εκείνο το ματς ο Νόργουντ, διεθνής μέσος της Σέφιλντ πλέον και στέλεχος της εθνικής ανδρών της Βορείου Ιρλανδίας (άσχετα αν λείπει απόψε λόγω τραυματισμού από το ματς της εθνικής του). Οπως το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Βορείου Ιρλανδίας, πλέον, στελεχώνουν και ο Κάρσον, τερματοφύλακας της U21 σε εκείνο το ματς, ο μπακ Κάθκαρτ, οι μέσοι Κόρυ Εβανς και Σέιν Φέργκιουσον, ο επιθετικός Τζος Ματζένις αλλά και ο Λι Χόντσον (μπακ) που επίσης είναι εκτός αποστολής. Οι άλλοι 11 της τότε 18άδας είτε πέρασαν και δεν κόλλησαν από την ανδρών, είτε ποτέ δεν κατάφεραν να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο. Διόρθωση, οι άλλοι 10. Πλην ενός, δηλαδή. Γιατί ο 18ος, όχι μόνο έχει παίξει εθνική ανδρών, αλλά είναι μάλιστα βασικότατος και αναντικατάστατος με 62 συμμετοχές και 10 γκολ! Απλά, όχι σε αυτή της Βορείου Ιρλανδίας!
Ο Τζέιμς ΜακΚλιν γεννήθηκε στη Βόρειο Ιρλανδία, στο μαρτυρικό Ντέρι, το 1989. Αρκετά χρόνια μετά τα περίφημα Troubles και την Ματωμένη Κυριακή, τη δολοφονία 13 πολιτών που διαδήλωναν κατά του βρετανικού “Γκουαντάναμο” και της επί μήνες προληπτικής κράτησης 350 Ιρλανδών ως υπόπτους “τρομοκρατίας”, συμμετοχής στον IRA και “συνωμότες” υπέρ της Ένωσης.
Εχοντας παίξει ποδόσφαιρο στην Ντέρι Σίτι, η οποία συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, ο ΜακΚλιν δεν έμαθε ποτέ του να συμβιβάζεται με ζητήματα που θα τον έθιγαν προσωπικά ως άτομο. Και όταν η καριερα τον οδήγησε, πού αλλού, στην Αγγλία, το θυμικό ανέλαβε δράση: “Δεν φοράω πόπυ*, γιατί δεν συμβολίζει τη μέρα μνήμης των πεσόντων στους δύο παγκόσμιους πολέμους, αλλά των Βρετανών πεσόντων όλων των πολέμων από το 1945 και μετά. Για κάποιον γεννημένο στο Κρέγκαν του Ντέρι ή στο Μπόγκσαϊντ και το Μπράντιγουελ και την ευρύτερη περιοχή του Ντέρι εν γένει, για κάποιον που έχει βιώσει το να ζει στη σκιά των πιο σκοτεινών ημερών της ιστορίας της Ιρλανδίας, το να του ζητείται να φορέσει πόπυ είναι ασέβεια προς όσους έχασαν τη ζωή τους στα Troubles και την ματωμένη Κυριακή ειδικότερα”.
O ΜακΚλιν έγινε στόχος διαμαρτυριών, στα όρια του μπούλινγκ αυτή τη φορά, σε αγγλικά γήπεδα της Τσάμπιονσιπ, ακριβώς επειδή αρνήθηκε ακόμα μία χρονιά να φορέσει το πόπυ όπως οι συμπαίκτες του στη Στόουκ. Οπως το είχε αρνηθεί και όταν έπαιζε στη Γουέστ Μπρομ, στη Γουίγκαν παλιότερα και όπως θα το αρνείται εσαεί.
Πώς θα μπορούσε να φορέσει πόπυ ένας ποδοσφαιριστής, 7 φορές διεθνής με την Βορειο Ιρλανδία U21, ο οποίος επέλεξε την αλλαγή σημαίας-εθνοσήμου για να μην εκπροσωπεί κάτι που δεν σημαίνει γι’ αυτόν το παραμικρό; “Δεν ένιωθα κομμάτι της ομάδας της Βορείου Ιρλανδίας και νομίζω πως κάθε Καθολικός παίκτης που λέει πως είναι άνετος στη φανέλα αυτής της ομάδας, ψεύδεται. Σαν Καθολικός νιώθεις να μην σε θέλουν εκεί, δεν μπορεί να σταθείς σε αυτόν τον ύμνο ούτε να παίξεις για τις σημαίες της διάσπασης, του διαχωρισμού της Ιρλανδίας. Ειδικά αν προέρχεσαι από όπου προέρχομαι εγώ”. Και κάπως έτσι το 2012 ο ΜακΚλιν έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, την οποία υπερασπίζεται πια σαν πιστός στρατιώτης από την 29η Φλεβάρη 2012 που ντεμπουτάρισε κόντρα… στην Τσεχία, ομάα που εντέλει τον έχει σημαδέψει ως αντίπαλος!
Ο ΜακΚλιν έκτοτε έχει αγωνιστεί σε δύο Euro για το ΕΪρε, είναι το αγαπημένο παιδί της εξέδρας των Ιρλανδών (άδικα;) και φυσικά υπό το βάρος των επιλογών του αλλά και της επικαιρότητας (μόλις μερικά 24ωρα από την Ημέρα Μνήμης γαρ, στόχος της εξέδρας των Αγγλων και των Ενωτικών (Ιρλανδοί του Βορρά, υπέρμαχοι της διατήρησης της Ενωσης με τη Μεγάλη Βρετανία και της διχοτόμησης του νησιού), έχουν εκφραστεί φόβοι για ακραίες εκδηλώσεις ενάντιά του από την Βορειοϊρλανδική εξέδρα με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για ένα ματς στο Δουβλίνο.
* Πόπυ (poppy): Εικόνα λουλουδιού (παπαρούνα), σύμβολο που φοράνε σαν καρφίτσα οι Βρετανοί κατά την ετήσια ημέρα μνήμης (11 Νοεμβρίου).
* Στη φωτογραφία διακρίνεται το τατουάζ του ποδιού του ΜακΚλιν, μια απεικόνιση του περίφημου τοίχου του Μπόγκσαϊντ Free Derry Corner με την επιγραφή “Τώρα εισέρχεστε στο ελεύθερο Ντέρι” (You are entering free Derry), ιστορική τοποθεσία για τους υπέρμαχους μιας ανεξάρτητης μη διχοτομημένης Ιρλανδίας.
email > info@tipsmaker.net
